Er zijn aanwijzingen voor therapeutisch potentieel van metformine in mammacarcinoom, maar de werkingsmechanismen zijn niet duidelijk. Dr. Sirwan Hadad (University of Sheffield) en collega’s uit het Verenigd Koninkrijk, Canada en de Verenigde Staten hebben een ‘preoperative window of opportunity trial’ uitgevoerd van biomarker-effecten van metformine in primair mammacarcinoom. De uitkomsten van de studie worden vandaag online gepubliceerd in Breast Cancer Research and Treatment.¹

Niet-diabetische vrouwen met operabel invasief mammacarcinoom werden gerandomiseerd naar al of niet behandeling met metformine 500 mg per dag gedurende een week gevolgd door 1000 mg tweemaal daags gedurende nog een week direct voorafgaande aan de operatie. Voor randomisatie en bij chirurgie werden van alle patiënten core biopten genomen. In de biopten werden immunohistochemische bepalingen uitgevoerd van fosfo-AMPK, fosfo-Akt, insulinereceptor, cleaved caspase-3, en Ki67.

In biopten van de metformine-behandelde patiënten werd na de behandeling significante opregulering van pAMPK (paired t test p=0,04) en downregulering van pAkt (paired t test p=0,043) gezien vergeleken met de controlegroep. De insulinereceptor en serum-insuline bleven gelijk in de metformine-behandelde groep, en namen toe in de controlegroep. In de metforminegroep, maar niet in de controlegroep, namen Ki67 en cleaved caspase-3 significant af (paired t test p=0,044). Alle veranderingen waren onafhankelijk van de body mass index.

De onderzoekers concluderen dat de activiteit van metformine in vivo in patiënten met mammacarcinoom verloopt via opregulering van tumor pAMPK, downregulering van pAkt, en suppressie van insulineresponsen, hetgeen wijst op cytostatische en niet zozeer op een cytoxische werkingsmechanismen.

1.Hadad SM, Coates P, Jordan LB et al. Evidence for biological effects of metformin in operable breast cancer: biomarker analysis in a pre-operative window of opportunity randomized trial. Breast Cancer Res Treat 2015; epub ahead of print