PARP-1 is een polymerase dat een belangrijke rol speelt bij herstel van DNA-schade. PARP-remmers worden bestudeerd als mogelijke therapeutica voor solide tumoren, waaronder mammacarcinoom (BC). Er is echter nog geen duidelijkheid over de biologische en klinische relevantie van de expressie van PARP1 in mammacarcinoom en de rol van PARP1 in de DNA-schade respons (DDR). Dr. Andrew Green (University of Nottingham) en collega’s hebben de expressie van gekliefd (c) en niet-gekliefd (nc) PARP1 onderzocht in een cohort van 1269 stadium I-III resecteerbare sporadische BCs en 43 BCRA1-gemuteerde BCs. De uitkomsten van hun studie zijn online gepubliceerd in Breast Cancer Research and Treatment.¹

De onderzoekers zagen dat PARP1 uitsluitend in de kern tot expressie kwam. Van de sporadische BCs bracht 49% PARP1nc tot expressie en 85% PARP1c. In BRCA1-gemuteerde tumoren werd expressie van PARP1nc gezien in 95% en expressie van PARP1c in 79%. PARP1nc-expressie was positief geassocieerd met premenopauzale patiënten van jongere leeftijd, grotere omvang van de tumor en hogere tumorgraad. Expressie van PARP1 was positief geassocieerd met expressie van de DDR-eiwitten RAD51, BRCA1, CHK1 en PIASγ (p<0,001voor alle associaties). PARP1nc was negatief geassocieerd met Ki67. PARP1c was geassocieerd met ER (p<0,001). PARP1-expressie was geen onafhankelijke voorspeller van de uitkomst in sporadisch of BRCA1-gemuteerd BC.

De onderzoekers concluderen dat hun resultaten in overeenstemming zijn met de hypothese dat PARP1c en PARP1nc een rol spelen bij herstel van DNA-schade in mammacarcinoom.

1.Green AR, Caracappa D, Benhasouna AA et al. Biological and clinical significance of PARP1 protein expression in breast cancer. Breast Cancer Res Treat 2014; epub ahead of print