FDG-PET/CT heeft in vergelijking met CT een voordeel als voorspellende methode voor het identificeren van histopathologische respons na drie weken neoadjuvante behandeling met erlotinib bij patiënten met resectabele NSCLC. Zo luidt de conclusie uit een Nederlandse studie die online gepubliceerd is in Annals of Surgical Oncology.¹ Corresponderende auteur van de studie is dr. Houke Klomp (Antoni van Leeuwenhoek). De onderzoekers voerden een fase 2-studie uit bij 60 patiënten van vier Nederlandse ziekenhuizen. De patiënten kregen gedurende drie weken preoperatief erlotinib 150 mg eenmaal daags. De onderzoekers voerden FDG-PET/CT en CT uit bij aanvang en na drie weken behandeling.

De combinatie van CT, FDG-PET/CT en histopathologische evaluatie van 22 mannen en 31 vrouwen was beschikbaar voor de analyse. Bij drie patiënten werd radiologische respons gezien, bij vijftien patiënten metabole respons, en bij elf patiënten histopathologische respons (tenminste 50% necrose). Voor het voorspellen van histopathologische respons vertoonde de relatieve FDG-verandering in SUV_max meer SUV_max-afname in de groep patiënten met histopatholosgische respons (-32%) dan in de groep zonder pathologische respons (-4%). Het verschil is statistisch significant (p=0,0132). De relatieve verandering in tumorgrootte waargenomen met CT was gelijk in beide groepen.

De respons- en toxiciteitsuitkomsten van de studie waren al eerder gepubliceerd (Schaake EE et al; J Clin Oncol 2012;2731-2738).

1. Van Gool MH, Aukema TS, Schaake EE et al. ¹⁸F-Fluorodeoxyglucose positron emission tomography versus computed tomography in predicting histopathological response to epidermal growth factor receptor-tyrosine kinase inhibitor treatment in resectable non-small cell lung cancer. Ann Surg Oncol 2014;epub ahead of print