Er zijn preklinische aanwijzingen voor synergistische activiteit van MEK- en EGFR-remmers in pancreas ductaal adenocarcinoom (PDAC). Dr. Andrew Ko (University of California in San Francisco) en collega’s hebben een fase 2-studie uitgevoerd van de MEK1/2-remmer selumetinib plus de EGFR-remmer erlotinib in patiënten met chemotherapie-refractair PDAC. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Clinical Cancer Research.¹

Deelnemers aan de studie waren 46 patiënten die mediaan twee drie-weekse cycli selumetinib plus erlotinib kregen (range één tot zeven cycli). Er waren geen objectieve responsen, maar negentien patiënten (41%) hadden stabiele ziekte gedurende tenminste zes weken, en in dertien van vierendertig patiënten werd een CA19-9 afname met tenminste 50% gezien. De mediane progressievrije overleving was 1,9 maanden (95%-bti 1,4-3,3 maanden) en de mediane overall survival was 7,3 maanden (95%-bti 5,2-8,0 maanden). Veel-geziene bijwerkingen waren rash, diarree en misselijkheid/braken. Patiënten met tumoren met een epitheliaal fenotype (hoge E-cadherin expressie) hadden meer kans gevoelig te zijn voor de studiebehandeling.

De onderzoekers concluderen dat tweevoudige gerichte remming van de MEK- en EGFR-routes enige antitumor-werkzaamheid heeft in PDAC. Patiënten met specifieke moleculaire subtypes profiteren mogelijk het meest van deze combinatie. Verder onderzoek, met meer potente MEK-remmers en in moleculair-verrijkte patiëntensets, is op zijn plaats.

1.Ko AH, Bekali-Saab T, van Ziffle J et al. A multicenter, open-label phase II clinical trial of combined MEK plus EGFR inhibition for chemotherapy-refractory advanced pancreatic adenocarcinoma. Clin Cancer Res 2015; epub ahead of print