Proteasoomremmers en mTOR-remmers hebben beide activiteit in verscheidene B-cel maligniteiten en werken op verschillende routes. In in vitro en in muismodellen hebben combinaties van proteasoom- en mTOR-remmers synergistische activiteit laten zien. Dr. Tim Fenske (Medical College of Wisconsin, Milwaukee) en collega’s hebben een fase 2-studie uitgevoerd van de combinatie van temsirolimus en bortezomib in patiënten met recidiverend of refractair B-cel non-Hodgkin lymfoom. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Cancer.¹

Deelnemers aan de studie waren 39 patiënten, die temsirolimus en bortezomib kregen op dagen 1, 8, 15 en 22 van een 35-daagse cyclus. Er waren drie patiënten met een compete respons (7,7%; 95%-bti 1,6-21%) en negen met een partiële respons (23%; 95%-bti 11-39%). De ORR (12 van 39 patiënten) kwam dus uit op 31% (95%-bti 17-48%). De mediane progressievrije overleving was 4,7 maanden (95%-bti 2,1-7,8 maanden). De mediane PFS was 2 maanden voor de achttien patiënten met diffuus grootcellig B-cel lymfoom; 7,5 maanden voor de zeven patiënten met mantelcellymfoom; en 16,5 maanden voor de negen patiënten met folliculair lymfoom. Van de drie patiënten met complete respons waren er twee met zwaar-voorbehandeld diffuus grootcellig B-cel lymfoom. De combinatie van temsirolimus en bortezomib had geen onverwachte toxiciteiten.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van een mTOR-remmer en een proteasoomremmer veilig is en activiteit heeft in patiënten met voorbehandeld B-cel NHL.

1.Fenske TS, Shah NM, Kim KM et al. A phase 2 study of weekly temsirolimus and bortezomib for relapsed or refractory B-cell non-Hodgkin lymphoma: A Wisconsin Oncology Network study. Cancer 2015; epub ahead of print