In retrospectieve studies is een associatie gezien tussen infectie met GB-virus type C, voorheen bekend als hepatitis G-virus, en non-Hodgkin lymfoom. Online in Cancer Research publiceren dr. Eric Engels (National Cancer Institute) en collega’s de resultaten van een prospectieve studie van deze associatie.¹ De onderzoekers voerden een patiënt-controlestudie uit binnen het cohort van de US Prostate, Lung, Colorectal and Ovarian Cancer Screening Trial. Voor 658 non-Hodgkin lymfoom-patiënten zochten ze 1316 controlepersonen die waren gematcht voor leeftijd, geslacht, etniciteit, en moment van inclusie in de studie.

De onderzoekers testten pre-diagnostische serummonsters van de deelnemers op GBV-C virus RNA, als maat voor actieve infectie. Van de patiënten was 1,8% GBV-C RNA positief; van de controles 0,5%. GBV-C positiviteit was significant geassocieerd met non-Hodgkin lymfoom (OR 3,43; 95%-bti 1,35-8,71) en met diffuus grootcellig B-cel lymfoom ((OR 5,31; 95%-bti 1,54-18,36). De associatie tussen infectie en non-Hodgkin lymfoom bleef bestaan als het interval tussen testen en selectie langer was dan vier jaar.

De onderzoekers testten de serummonstes ook op E2-antilichaam, als maat voor actieve of opgeloste infectie door het virus. E2-antilichaam positiviteit was niet geassocieerd met het risico van non-Hodgkin lymfoom.

Engels en collega’s concluderen dat infectie door GB-virus type C een etiologische rol kan spelen bij een klein percentage van de patiënten met non-Hodgkin lymfoom, mogelijk door het veroorzaken van chronische immuunstimulatie of gestoorde immuunsurveillance. In deze gevallen gaat infectie door het virus vooraf aan de ontwikkeling van non-Hodgkin lymfoom.

1. Chang C, Stapleton J, Klinzman D et al. GBV-C infection and risk of NHL among US adults. Cancer Res 2014;epub ahead of print