Er is weinig informatie beschikbaar over de invloed van het donor-type op de uitkomsten van stamceltransplantatie in kinderen met hoog-risico ALL. Onderzoekers uit Oostenrijk, Duitsland en Zwitserland publiceren online in het Journal of Clinical Oncology uitkomsten van de ALL-SCT-BFM-2003 studie.¹ Eerste auteur van de publicatie is prof. Christina Peters (St. Anna Kinderziekenhuis, Wenen). ALL-SCT-BFM-2003 was een prospectieve multicenterstudie waarin HLA-genoïdentieke sibling donoren vergeleken zijn met HLA-gematchte niet-familie donoren (compatibel in tenminste 9 van 10 HLA-loci). De studie had 411 deelnemers die in eerste of latere remissie transplantatie ondergingen na conditionering met total-body bestraling en etoposide.

De vier-jaars gebeurtenisvrije overleving was niet verschillend tussen de groepen met niet-familie donoren (67±3%) en sibling donoren (71±5%; p=0,405). De cumulatieve incidentie van nonrelapse mortaliteit in beide groepen was 10±2% versus 3±2% (p=0,017) en van relapse 22±2% versus 24±4% (p=0,732). Onder de ontvangers van transplantaten van niet-familie donoren waren er geen verschilllen in gebeurtenisvrije overleving, overall survival en nonrelapse mortaliteit tussen ontvangers van 9/10 en 10/10 gematchte donoren. Afwezigheid van chronische GvHD had geen effect op de gebeurtenisvrije overleving. De engraftment verliep sneller en met minder ernstige infecties en pulmonaire complicaties na transplantatie van een familie-donor.

De onderzoekers concluderen dat in kinderen met hoog-risico ALL de uitkomsten na stamceltransplantatie niet afhankelijk zijn van het donor-type. De gestandaardiseerde myoablatieve conditionering resulteerde in lage incidentie van behandelingsgerelateerde mortaliteit en effectieve controle van de leukemie.

1.Peters C, Schrappe M, von Stackelberg A et al. Stem-cell transplantation in children with acute lymphoblastic leukemia: a prospective international multicenter trial comparing sibling donors with matched unrelated donors. J Clin Oncol 2015; epub ahead of print