Overlevers van Hodgkin’s lymfoom (HL) die als volwassenen behandeld zijn hebben een risico van late effecten van de therapie. Dr. Matthew Matasar (Memorial Sloan-Kettering Cancer Center, New York) en collega’s publiceren vandaag online in het Journal of the National Cancer Institute een analyse van late morbiditeit en mortaliteit van volwassenen die voor HL zijn behandeld.¹ De analyse is gebaseerd op uitkomsten van 746 patiënten die tussen 1975 en 2000 in een eerstelijns studie bij Sloan-Kettering zijn behandeld.

Na follow-up van mediaan 22 jaar waren 227 patiënten (30,4%) overleden; 107 aan HL en 120 aan andere oorzaken, waaronder 52 aan tweede primaire maligniteiten (SPM) en 27 aan cardiovasculaire ziekte. Tijdens de loop van de follow-up bleef het risico van all-cause en SPM-specifiek overlijden hoger dan voorspeld door normatieve gegevens.

Van 238 overlevende patiënten waren morbiditeitsgegevens beschikbaar. Van deze patiënten rapporteerde 94,1% tenminste één morbiditeit; 47,5% rapporteerde tenminste één graad 3 of 4 morbiditeit; en 20,2% rapporteerde twee of meer graad 3 morbiditeiten. Tot de veel gerapporteerde morbiditeiten behoorden cardiovasculaire ziekte (54,6%), endocriene ziekte (68,5%), pulmonaire ziekte (21,4%), en niet-fatale secundaire maligniteit (23,1%). De overlevers rapporteerden frequent angststoornis, depressie en angst voor recidief.

De onderzoekers stellen dat er behoefte is aan richtlijnen voor preventie, screening en management van late effecten in volwassen overlevers van HL.

1.Matasar MJ, Ford JS, Riedel ER et al. Late morbidity and mortality in patients with Hogkin’s lymphoma treated during adulthood. J Natl Cancer Inst 2015; epub ahead of print