Multipel myeloom is een heterogene ziekte in termen van genetische achtergrond, overleving en respons op behandeling. Er is behoefte aan predictieve markers die het mogelijk maten tijde van de diagnose subgroepen patiënten te identficeren. Op de laatste dag van de EHA meeting in Milaan presenteren Martin van Vliet (SkylineDx BV) en collega’s van het Erasmus MC vandaag de resultaten van een studie naar genexpressieprofielen bij MM-patiënten als markers voor baat bij behandeling met een proteasoomremmer.¹

De onderzoekers bepaalden genexpressieprofielen bij 329 deelnemers aan de fase-3 HOVON-65/GMMG-DH4 studie. In deze studie werd bortezomib, doxorubicine en dexamethason (PAD) gevolgd door HDM/ASCT en bortezomib onderhoudsbehandeling werd vergeleken met vincristine, doxorubicine en dexamethason (VAD) gevolgd door HDM/ASCT en thalidomide onderhoudsbehandeling. De onderzoekers vonden vijf markers voor een significant langere OS bij PAD vergeleken met VAD: EMC92/SKY92 (HR 2,21, p=0,0072), t(14;16/t(14;20) (HR 7,86; p=0,0028), add1q21 (HR 2,49; p=0,0019), cluster MF (HR 12,88; p=0,0020) en cluster CD2 (HR 4,42; p= 0,0147). De marker t(4;14) was geassocieerd met een niet-statistisch significante (p=0,15) betere overleving (HR 1,8) bij behandeling met PAD.

De gevonden markers hebben betrekking op verschillende biologische mechanismen, en dus op verschillende groepen patiënten. Zo identificeren EMC92/SKY92 (23,1% van de patiënten) en cluster MF (6,4%) tezamen 26,1% van de patiënten, met een HR 2,73 (p=0,0004). De onderzoekers concluderen dat de vijf genexpressieprofielen kunnen worden gebruikt als predictieve markers in subgroepen MM-patiënten. Het predictief vermogen van de markers moet worden gevalideerd in de EMN-02/HOVON-95 studie.

1. Van Vliet M, Kuiper R, Broijl A et al. Proteasome inhibitor response can be predicted by gene expression profiling in multiple myeloma. EHA 2014; abstr S1286