In de Intergroup Exemestane Study (IES) is een overlevingsvoordeel gezien van switchen na twee tot drie jaar van adjuvante endocriene behandeling van tamoxifen naar exemestaan in postmenopauzale vrouwen met vroeg-stadium mammacarcinoom. Prof. Charles Coombs (Imperial College London) en collega’s hebben de prognostische en predictieve waarde onderzocht van de expressie van Erβ1 en Erβ2 in de primaire tumoren van patiënten in beide armen van de studie. De uitkomsten van de analyses worden vandaag online gepubliceerd in Annals of Oncology.¹

Monster van primaire tumoren waren beschikbaar voor 1256 patiënten (27% van de IES-populatie). De expressie van noch Erβ1 noch Erβ2 was geassocieerd met ziektevrije overleving of overall survival in het gehele cohort. In patiënten uit de voortgezette-tamoxifen arm was Erβ1-expressie hoger dan de mediaan vergeleken met lager dan de mediaan geassocieerd met betere DFS (HR 0,38; p=0,001). In de groep met lage Erβ1-expressie werd DFS-profijt van exemestaan over tamoxifen gezien (HR 0,40; p interactie = 0,01). Er was geen verband tussen Erβ2-expressie en uitkomsten.

De onderzoekers concluderen dat in deze populatie exemestaan superieur was aan tamoxifen in patiënten met lage Erβ1-expressie maar niet in patiënten met hoge Erβ1-expressie.

1.Speirs V, Viale G, Mousa K et al. Prognostic and predictive value of Erβ1 and Erβ2 in the Intergroup Exemestane Study (IES) – first results from PathIES. Ann Oncol 2015; epub ahead of print