De onderzoekers bepaalden met whole-exosome sequencing het voorkomen van mutaties in acht genen van de ADAMTS-familie. De overall mutation rate in het cohort was ongeveer 10,4%. De gevoeligheid voor chemotherapie was significant hoger in de patiënten met ADAMTS-mutaties dan in de ADAMTS-wildtype patiënten (100% versus 64%; p<0,001). De mediane platina-vrije duur was 21,7 maanden in de ADAMTS-gemuteerde groep versus 10,1 maanden in de ADAMTS-wildtype groep (p=0,001). ADAMTS-mutaties waren geassocieerd met een significant betere overall survival (mediane OS 58,0 maanden versus 41,3 maanden; HR 0,54; 95%-bti0,42-0,89) en progressievrije overleving (mediane PFS 31,8 maanden versus 15,3 maanden; HR 0,42; 95%-bti 0,38-0,70).
Na correctie voor BRCA1- of BRCA2-mutatie, chirurgisch stadium,, residuele tumor en leeftijd van de patiënt waren ADAMTS-mutaties significant geassocieerd met betere OS (HR 0,53; p=0,01), PFS (HR 0,40; p<0,001), en platina-vrije overleving (HR 0,45; p=0,001). ADAMTS-gemuteerde patiënten vertoonden een distinct mutatiespectrum, en waren significant geassocieerd met een hogere genoom-brede mutation rate dan ADAMTS-wildtype patiënten (mediaan aantal mutaties per monster 121 voor ADAMTS-gemuteerde patiënten versus 69 voor ADAMTS-wildtype patiënten).
De onderzoekers concluderen dat ADAMTS-mutaties kunnen bijdragen aan de uitkomsten in ovariumcarcinoompatiënten zonder BRCA1- of BRCA2-mutaties.
1.Liu Y, Yasukawas M, Chen K et al. Association of somatic mutations of ADAMTS genes with chemotherapy sensitivity and survival in high-grade serous ovarian carcinoma. JAMA Oncol 2015; epub ahead of print
