Dr. Yin Cao (Harvard School of Public Health) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de associatie tussen de pre- en postdiagnostische tijd doorgebracht voor de televisie en ander sedentair gedrag en de overleving van colorectaalcarcinoom in mannen. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Cancer Causes & Control.¹ De analyses zijn uitgevoerd in het cohort van de Health Professionals Follow-up Study (1986-2010). In totaal werden 926 en 714 patiënten met stadium I-III colorectaalcarcinoom geïncludeerd in de analyse van pre- respectievelijk postdiagnostisch televisiekijken; van deze mannen overleden er 471 respectievelijk 325 tijdens de follow-up.


De onderzoekers kozen 0 tot 6 uur per week televisiekijken als referentie. Voor 7-13, 14-20, en meer dan 21 uur per week waren de HRs voor colorectaalcarcinoom-specifieke mortaliteit 0,84 (95%-bti 0,56-1,25); 1,15 (95%-bti 0,75-1,78); en 2,13 (95%-bti 1,31-3,45). De trend is statistisch significant (p=0,01). De associatie werd voornamelijk gezien onder personen met overgewicht of obesitas. Prediagnostisch televisiekijken was ook geassocieerd met overall mortaliteit binnen vijf jaar na de diagnose, voornamelijk vanwege de associatie met colorectaalcarcinoom-specifieke mortaliteit. Ander prediagnostisch sedentair gedrag thuis of op het werk of achter het stuur was niet geassocieerd met de mortaliteit. Postdiagnostisch televisiekijken was geassocieerd met een niet-significant verhoogd risico van colorectaalcarcinoom-specifieke mortaliteit (HR voor 21 of meer uur per week versus 0 tot 6 uur per week 1,45; 95%-bti 0,73-2,87).

De onderzoekers concluderen dat veel prediagnostisch televisiekijken geassocieerd is met verhoging van de colorectaalcarcinoom-specifieke mortaliteit in mannen; onafhankelijk van vrijetijds fysieke activiteit.

1.Cao Y, Meyerhardt JA, Chan AT et al. Television watching and colorectal cancer survival in men. Cancer Cause Control 2015; epub ahead of print