Dr. Christopher Riedl (Medische Universiteit Wenen) en collega’s publiceren online in het Journal of Clinical Oncology een vergelijking van mammografie, ultrasound en MRI voor de screening op mammacarcinoom.¹ Deelneemsters aan de studie waren vrouwen met een BRCA-mutatie of een hoog familiaal risico van mammacarcinoom (levenslang risico hoger dan 20%). De vrouwen werden iedere twaalf maanden gescreend met alle drie de technieken. De 559 deelneemsters ondergingen tezamen 1365 screeningsronden.

De sensitiviteit van MRI (90,0%) was significant (p<0,001) hoger dan die van mammografie (37,5%) en ultrasound (37,5%). Er werden veertig mammacarcinomen gedetecteerd; achttien (45%) alleen door MRI en twee (5%) alleen door mammografie (beide DCIS met micro-invasie of minder dan 10 mm invasief gebied). Er waren geen mammacarcinomen die alleen door ultrasound werden gedetecteerd. Er werden veertien DCISs gedetecteerd: alle door MRI, vijf (35,7%) door mammografie, en vijf (35,7%) door ultrasound. Leeftijd, mutatiestatus en borstdichtheid hadden geen invloed op de sensitiviteit van MRI of op de superioriteit van MRI boven mammografie en ultrasound.

De onderzoekers concluderen dat MRI vroege detectie van familiaal mammacarcinoom mogelijk maakt, onafhankelijk van leeftijd, borstdichtheid, of risicostatus van de patiënt. De toegevoegde waarde van mammografie is beperkt, en ultrasound voegt geen waarde toe aan de screening.

1.Riedl CC, Luft N, Bernhart C et al. Triple-modality screening trial for familial breast cancer underlines the importance of magnetic resonance imaging and questions the role of mammography and ultrasound regardless of patient mutation status, age, and breast density. J Clin Oncol 2015; epub ahead of print