Behandeling met PD-1-immuuncheckpointremmers verbetert de overleving van patiënten met niet-kleincellig longcarcinoom, maar is ook geassocieerd met verhoogd risico van immuungerelateerde bijwerkingen, waaronder immuungerelateerde interstitiële longziekte (ir-ILD). Deze complicatie kan resulteren in onderbreking van de behandeling, en kan in sommige gevallen fataal zijn. Een prospectieve real-world multicenterstudie in Japan heeft de incidentie van ir-ILD na start van anti-PD-1 therapie voor NSCLC geïnventariseerd. Prof. Takafumi Suda (Universiteit van Hamamatsu) en collega’s publiceren de studie online in het Journal of Thoracic Oncology.¹

De studie includeerde 138 patiënten die anti-PD-1 monotherapie kregen voor NSCLC. Onder deze patiënten waren er twintig (14,5%) die ir-ILD ontwikkelden, na mediaan 51,5 dagen (IQR 29-147). Deze incidentie was ongeveer driemaal hoger dan wat is gezien in klinische studies. Elf patiënten (55,0%), onder wie alle acht patiënten met hooggradig (graad 3 of hoger) ir-ILD, ontwikkelden ir-ILD binnen 60 dagen. Kenmerken van slechte longfunctie waren risicofactoren voor het ontwikkelen van ir-ILD. Gecombineerde bepaling van %FVC en %FEV₁ kon patiënten identificeren met verhoogd risico van het ontwikkeling van ir-ILD.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten die in de klinische praktijk anti-PD1 monotherapie kregen voor NSCLC de incidentie van ir-ILD substantieel hoger was dan wat is gezien in klinische studies.

1.Suzuki Y, Karayama M, Uto T et al. Assessment of immune-related interstitital lung disease in non-small cell lung cancer patients treated with immune checkpoint inhibitors: a multi-center prospective study.

Summary: A multicenter prospective cohort study in Japan found that among 138 NSCLC patients receiving anti-PD-1 monotherapy, 20 patients (14,5%) developed immune-related interstitial lung disease within median 51,5 days (IQR 29-147), an incidence about three times higher than what was seen in clinical trials.