De gerandomiseerde GLARIUS-studie vergeleek eerstelijns bevacizumab/irinotecan (BEV/IRI) met de standaardbehandeling temozolomide (TMZ) voor MGMT-niet-gemethyleerd glioblastoom. Vorig jaar is gepubliceerd gepubliceerd dat de progressievrije overleving significant beter was in de BEV/IRI-arm (mediaan 9,7 maanden) dan in de TMZ-arm (mediaan 5,99 maanden; p<0,001). Prof. Ulrich Herrlinger (Universitätsklinikum Bonn) en collega’s publiceren vandaag online in Neuro-Oncology een analyse van de kwaliteit van leven (QOL) en Karnofsky performance score (KPS) in beide armen van de studie.¹

De studie werd uitgevoerd in 22 centra in Duitsland. De studie had 170 deelnemers die standaard radiotherapie kregen en 2:1 gerandomiseerd werden naar BEV/IRI of TMZ. De KPS werd iedere drie maanden bepaald, en de QOL werd gemeten met de EORTC-QLQ C30 en BN20 vragenlijsten. Verschillen tussen beide armen in het verloop van KPS of QOL werden geanalyseerd met een generalized estimating equation (GEE) model. Het model liet geen significante verschillen tussen beide armen zien. Bij progressie ging 82% van de patiënten in de TMZ-arm over op BEV-gebaseerde tweedelijns therapie. Voor de dimensies motordysfunctie en hoofdpijn was de tijd-tot-verslechtering na progressie in deze patiënten langer dan in de overige patiënten.

De onderzoekers concluderen dat in GLARIUS geen ongunstige impact van BEV/IRI op QOL of KPS werd gezien, en dat de studie indirecte aanwijzingen leverde voor een gunstige QOL-impact van BEV in recidiverend glioblastoom.

1.Schäfer N, Proescholdt M, Steinbach JP et al. Quality of life in the GLARIUS trial randomizing bevacizumab/irinotecan versus temozolomide in newly diagnosed, MGTM-nonmethylated glioblastoma. Neuro-Oncology 2017; epub ahead of print