In de tumoren van ongeveer 1% van de patiënten met NSCLC wordt ROS1-rearrangement gezien. Crizotinib resulteert in deze patiënten in mediane progressievrije overleving van 16 tot 19 maanden, waarna resistentie tot ontwikkeling komt. In sommige patiënten met deze verworven resistentie is de ROS1-mutatie G2032R gezien. Het is denkbaar dat na discontinuering van crizotinib de selectieve druk die de mutatie in stand houdt afneemt, zodat na verloop van tijd crizotinib opnieuw met succes zou kunnen worden ingezet. Prof. Jürgen Wolf (Universiteitsziekenhuis Keulen) en collega’s publiceren een casusrapport van deze benadering in het Journal of Precision Oncology.¹

Een Duitse patiënt met NSCLC met ROS1-rearrangement werd behandeld met crizotinib, resulterend in partiële respons gedurende 11,4 maanden. Na progressie van de ziekte, simultaan met de waarneming van de ROS1 G2032-resistentiemutatie, werd crizotinib gestaakt en werd de behandeling voortgezet met zes cycli carboplatine plus pemetrexed, gevolgd door pemetrexed-onderhoudsbehandeling. Dit resulteerde in respons gedurende ongeveer 9 maanden. Na nieuwe progressie werd de G2032R-mutatie niet meer waargenomen, en werd de patiënt opnieuw met crizotinib behandeld. Dit leidde tot respons gedurende tenminste bijna een jaar; de respons was nog ongoing op het moment van data cutoff voor de publicatie.

De onderzoekers concluderen dat de casus laat zien dat consequente evaluatie van herhaalde biopten tijdens ziekteprogressie kan resulteren in succesvol geleiden van therapiekeuzen.

1.Michels S, Scheffler M, Wagener S et al. Loss of G2032 resistance mutation upon chemotherapy treatment enables successful crizotinib rechallenge in a patient with ROS1-rearranged NSCLC. J Precision Oncol 2018; epub ahead of print

Summary: A German patient with ROS1-rearranged NSCLC was treated with crizotinib, resulting in partial response for 11.4 months. After disease progression, coinciding with occurrence of a ROS1 G2032R resistance mutation, the patient was switched to carboplatin and pemetrexed followed by pemetrexed maintenance resulting in response for approximately 9 months. Once the patient again exhibited progression the G2032R mutation was no longer observed, and rechallenge with crizotinib resulted in response for almost a year (and ongoing at the time of data cutoff for the publication).