Gebruik van
proteasoomremmers en immuunsysteem-modulerende middelen heeft in de afgelopen tien jaar geleid tot verbetering
van de uitkomsten van patënten met multipel myeloom, maar de meeste patiënten
hebben uiteindelijk toch een relapse. Daratumumab is een tegen CD38 gericht
monoklonaal antilichaam, met single-agent
werkzaamheid en redelijke verdraagbaarheid
in fase 1- en 2-studies in patiënten met zwaar-voorbehandeld multipel myeloom. Prof.
Meletios Dimopoulos (Nationale en Kapodistrische Universiteit van Athene) en
collega’s hebben een fase 3-studie uitgevoerd van toevoeging van daratumumab aan
lenalidomide en dexamethason voor eerder behandeld multipel myeloom. De POLLUX-studie wordt vandaag gepubliceerd in The
New England Journal of Medicine.1
POLLUX werd
uitgevoerd bij 135 centra in achttien landen. De deelnemers waren patiënten met
recidiverend of refractair multipel myeloom die één of meer eerdere lijnen
therapie gekregen hadden. Ze werden gerandomiseerd naar daratumumab,
lenalidomide, en dexamethason (daratumumabgroep, n=286) of alleen lenalidomide
en dexamethason (controlegroep, n=283). Het primaire eindpunt van de studie was
progressievrije overleving. Het protocol omvatte een interim-analyse na
ongeveer 170 PFS-gebeurtenissen.
Bij de interim-analyse,
na mediaan 13,5 maanden follow-up, waren in de daratumumabgroep 53
PFS-gebeurtenissen gezien en in de controlegroep 116 (18,5% versus 41,0%; HR
0,37; p<0,001). De twaalf-maands PFS was 83,2% in de daratumumabgroep versus
60,1% in de controlegroep. Overall respons werd gezien in 92,9% van de
patiënten in de daratumumabgroep versus 76,4% van de patiënten in de controlegroep
(p<0,001), en complete respons of beter werd gezien in 43,1% van de
patiënten in de daratumumabgroep versus 19,2% van de patiënten in de
controlegroep (p<0,001). Het percentage patiënten met MRD-negativiteit
(minder dan 1 tumorcel per 105 wittte bloedcellen) was 22,4% in de
daratumumabgroep versus 4,6% in de controlegroep (p<0,001). De
meest-gerapporteerde graad 3- of 4- bijwerkingen waren neutropenie (51,9% in de
daratumumabgroep versus 37,0% in de controlegroep), trombocytopenie (12,7%
versus 13,5%), en anemie (12,4% versus 19,6%). Daratumumab-geassocieerde
infusiereacties, meestal graad 1 of 2, werden gezien in 47,7% van de patiënten.
De
onderzoekers concluderen dat toevoeging van daratumumab aan lenalidomide en
dexamethason resulteerde in verlenging van de progressievrije overleving onder
patiënten met recidiverend of refractair multipel myeloom.
1.Dimopoulos
MA, Oriol A, Nahi H et al. Daratumumab, lenalidomide, and dexamethasone for multiple myeloma. N Engl
J Med 2016;375:1319-1331
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)