Er is geen
evidentie voor een specifiek chemotherapieregime voor premenopauzaal
mammacarcinoom. Er zijn ook geen prospectieve data beschikbaar over de impact
van dose-dense chemotherapie (DDCT)
op het risico van het ontwikkelen van behandeling-geïnduceerde amenorroe (TIA).
Dr. Matteo Lambertinin (Azienda Ospedaliera Universitaria di Genova)
presenteert vandaag op de European Breast
Cancer Conference in Amsterdam uitkomsten van een gepoolde analyse van twee
fase 3-studies die informatie geeft over de impact van adjuvante DDCT voor
premenopauzaal mammacarcinoom op de overleving en het risico van TIA .1
De
MIG1-studie randomiseerde klierpositieve of hoog-risico kliernegatieve
BC-patiënten naar 6 cycli FEC iedere twee weken (DD) of ieder drie weken (standard interval, SI). De GIM2-studie
randomiseerde klierpositieve BC-patiënten naar vier cycli DD of SI EC of FEC
gevolgd door vier cycli DD of SI paclitaxel. De nu gepresenteerde analyse heeft
betrekking op 528 MIG1-deelneemsters en 1021 GIM2-deelneemsters (de overige
deelneemsters aan beide studies waren postmenopauzaal). De mediane leeftijd was
44,1 jaar. TIA werd gedefinieerd als geen menstruatie na zes maanden (MIG1) of
twaalf maanden (GIM2).
In MIG1 was
de tien-jaars overall survival 84,9%
met DD en 79,1% met SI (HR 0,72; p=0,137). In GIM2 was de OS 88,0% met DD en
77,3% met SI (HR 0,71; p=0,079). In gepoolde analyse was DD vergeleken met SI
geassocieerd met significant betere OS (HR 0,71; p=0,021; test voor
heterogeniteit p=0,953). In MIG1 werd TIA gezien in 59,9% met DD en 60,9% met
SI (p=0,484). In GIM2 werd TIA gezien in 46,3% met DD en 44,7% met SI
(p=0,925). In gepoolde analyse was DD vergeleken met SI niet geassocieerd met
verhoogd TIA-risico (p=0,646).
De
onderzoekers concluderen dat adjuvant DDCT voor premenopauzaal BC geassocieerd
is met significant betere OS zonder verhoging van het risico van TIA.
1.EBCC 2016; abstr. 5
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)