Maligne pleurale ziekte (MPD), van primair maligne pleuraal mesothelioom (MPM) of secundaire metastatische ziekte van long- of borstmaligniteit, is een agressieve ziekte met slechte prognose en weinig behandelopties. Onderzoekers van Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York) hebben chimere antigeenreceptoren ontwikkeld die gericht zijn op mesotheline, een celoppervlak-antigeen dat tot hoge expressie komt in MPD, en lage expressie heeft in normale weefsels. Een fse 1-studie van MSKCC onderzocht de veiligheid en werkzaamheid van intrapleuraal-toegediende mesotheline-gerichte CAR T-cellen voor MPD. Dr. Prasad Adusumili presenteerde de studie op de Annual Meeting van AACR.¹

De studie includeerde 21 patiënten met eerder-behandeld MPD (negentien met MPM, één met metastatisch longcarcinoom, en één met metastatisch mammacarcinoom); 40% van de patiënten had drie of meer eerdere lijnen therapie gekregen. De patiënten ondergingen preconditionering met cyclofosfamide, en kregen vervolgens intrapleuraal de CAR T-cellen toegediend. Er waren tijdens 6 tot 17 weken follow-up geen signalen van CAR T-cel gerelateerde toxiciteiten hoger dan graad 2. In 13 van 21 patiënten werden CAR T-cellen in het perifeer bloed gedetecteerd. Nadat was vastgesteld dat er geen ernstige toxiciteit was kregen veertien patiënten anti-PD1 therapie (1 tot 21 cycli), eveneens zonder toxiciteit. De beste respons onder de negentien MPM-patiënten, van wie dertien anti-PD1 therapie hadden gekregen, was complete metabole respons in twee patiënten (ongoing na 60 en 32 weken), partiële respons in vijf, en stabiele ziekte in vier.

De onderzoekers concluderen dat intrapleuraal toegediende mesotheline-gerichte CAR T-cel therapie voor MPD veilig en werkzaam was. De combinatie met anti-PD1 therapie verdient nadere bestudering.

1.Adusumili P et al. AACR Annual Meeting 2019; abstr. CT036

Summary: A phase 1 study at Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York) evaluated intrapleurally delivered autologous mesothelin-targeted CAR T cells for malignant pleural disease. There was no evidence of on-target, off-tumor or therapy related toxicity, and there was evidence of antitumor activity. Once lack of toxicity had been established, patients received anti-PD1 therapy. The best response among 19 patients (13 received anti-PD1 therapy) was complete metabolic response in 2 patients (60 and 32 weeks ongoing), 5 with partial response, and 4 with stable disease.