Onder
patiënten met TP53-gemuteerd
myelodysplastische syndromen (MDS) wordt met hypomethylerende middelen zoals
azacitidine in slechts 20% complete remissie (CR) gezien. Eprenetapopt
(APR-246) is een first-in class
middel dat in TP53-gemuteerde cellen
wildtype p53-functies herstelt. Een multicenter fase 1b-2 studie in de
Verenigde Staten evalueerde de combinatie van eprenetapopt en azacitidine voor TP53-gemuteerde MDS of oligoblastisch
(20-30%) AML. Dr. David Sallman (Moffitt Cancer Center, Tampa FL) en collega’s
publiceren de studie in het Journal of Clinical
Oncology.1
De studie
includeerden 55 patiënten (40 MDS, 11 AML, 4 MDS/MPNs) met tenminste één TP53-mutatie. De combinatie van
eprenetapopt en azacitidine resulteerde in overall respons in 71% en CR in 44%. Onder de MDS-patiënten werd respons gezien
in 73% en CR in 50%; onder de AML-patiënten werd respons gezien in 64% en CR in
36%. In patiënten met respons werd significante afname van TP53 variant allele frequency en p53-expressie gezien. De mediane overall survival was 10,8 maanden; 14,6
maanden onder de patiënten met respons versus 7,5 maanden onder patiënten
zonder respons (p=0,0005). Adverse events
waren vergelijkbaar met wat is gerapporteerd voor azacitidine en eprenetapopt
monotherapie. De meest-gerapporteerde graad 3 of hoger AEs waren febriele
neutropenie (33% van de patiënten), leukopenie (29%), en neutropenie (29%).
De
onderzoekers concluderen dat de combinatie van eprenetapopt en azacitidine goed
verdragen werd en resulteerde in hoge percentages met klinische respons en
moleculaire remissie onder patiënten met TP53-gemuteerde
MDS en oligoblastische AML.
1.Sallman
DA, DeZern AE, Garcia-Manero G et al. Eprenetapopt (APR-246) and azacitidine in TP53-mutant myelodysplastic
syndromes. J Clin Oncol 2021; epub ahead of print