Logo Jan Blom
Login

Oncologisch onderzoek.nl

Fase 2-studie van daratumumab, bortezomib, cyclofosfamide, en dexamethason voor multipel myeloom


Dr. Robert RifkinRecente verbeteringen in behandelopties hebben de klinische uitkomsten van patiënten met multipel myeloom verbeterd. Desondanks wordt na verloop van tijd in vrijwel alle patiënten recidief gezien en is volgende behandeling vereist. De duur en diepte van respons nemen af met elke volgende relapse. De fase 2-studie LYRA, uitgevoerd in community praktijken in de Verenigde Staten, onderzocht de waarde van de combinatie van daratumumab, bortezomib, cyclofosfamide, en dexamethason (D-VCd) voor nieuw-gediagnostiseerd of recidiverend multipel myeloom (NDMM/RMM). Dr. Robert Rifkin (Rocky Mountain Cancer Centers, Denver CO) en collega’s publiceren de studie online in het British Journal of Haematology.1

De studie includeerde 86 NDMM-patiënten en 14 RMM-patiënten met één eerdere lijn van therapie waarop tenminste partiële respons moest zijn bereikt voordat relapse optrad. De patiënten kregen 4 tot 8 vierweekse inductiecycli van bortezomib 1,5 mg/m2 op dagen één, acht en vijftien; cyclofosfamide 300 mg/m2 op dagen één, acht, vijftien en tweeëntwintig; en dexamethason 40 mg eens per week. Intraveneus daratumumab werd gegeven in dosering 8 mg/kg op dagen één en twee van de eerste cyclus, 16 mg/kg op dagen één en acht van de tweede cyclus, 16 mg/kg iedere twee weken in de derde tot en met zesde cyclus, en vervolgens 16 mg/kg iedere vier weken. Patiënten die daarvoor in aanmerking kwamen kregen autologe stamceltransplantatie. De onderhoudsbehandeling voor alle patiënten was daratumumab 16 mg/kg iedere vier weken.

Het primaire eindpunt van de studie was VGPR of beter na vier inductiecycli in de groep NDMM-patiënten. Deze werd gezien in 44% van de patiënten. De ORR in deze groep patiënten was 79%. Aan het eind van de inductie waren VGPR en ORR in de groep NDDM-patiënten respectievelijk 56% en 81%. De twaalf-maands PFS was 87%. Ook in de RMM-patiënten werd werkzaamheid van D-VCd gezien. Vermoeidheid was het meest-frequente TRAE (59%), en neutropenie was het meest-frequente graad 3 en 4 TRAE (13%). Infusiereacties werden gezien in 54% van de patiënten, vooral bij de eerste toediening, en waren mild (slechts in 2% graad 3).

De onderzoekers concluderen dat D-VCd goed verdragen werd, split-first daratumumab-toediening feasible was, en dat de behandeling in NDMM-patiënten resulteerde in goede VGPR en PFS.

1.Yimer H, Melear J, Faber E et al. Daratumumab, bortezomib, cyclophosphamide and dexamethasone in newly diagnosed and relapsed multiple myeloma: LYRA study. Br J Haematol 2019; epub ahead of print

Summary: The community-based phase II study LYRA evaluated the combination of daratumumab, bortezomib, cyclophsophamide, and dexamethasone (D-VCd) for newly diagnosed or relapsed multiple myeloma. Overall, D-VCd was well tolerated and split-first daratumumab dosing was feasible. In NDMM patients the ≥ VGPR rate after 4 cycles was 44% and the 1-year PFS rate was 87%. Efficacy was also observed in RMM patients.

Commentaren


Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Nog geen commentaren