Patiënten met cetuximab-resistent recidiverend of metastatisch squameus celcarcinoom van hoofd of hals (R/M HNSCC) hebben een slechte prognose. In preklinische studies zijn aanwijzingen gezien voor een rol van PI3K-signalering in de resistentie tegen cetuximab. De multicenter fase 2-studie MAESTRO heeft de waarde onderzocht van tweevoudige blokkade van mTOR plus EGFR in patiënten met cetuximab-resistent R/M HNSCC. Prof. Everett Vokes (University of Chicago IL) en collega’s publiceren de studie online in Cancer.¹



De studie includeerde patiënten met R/M HNSCC met gedocumenteerde progressie op cetuximab (in any line). De patiënten werden gerandomiseerd naar temsirolimus plus cetuximab (TC; n=40) of alleen temsirolimus (T; n=40). Het primaire eindpunt was progressievrije overleving. De mediane PFS was 3,5 maanden in beide armen. Er was wel een klinisch relevant verschil in response rate: 12,5% met TC (één CR en vier PRs) versus 2,5% met T (één PR). De duur van de responsen liep uiteen van 3,6 tot 9,1 maanden in de TC-arm, en was 1,9 maanden in de T-arm. Graad 3 of hoger adverse events werden gezien in minder dan 20% van de patiënten in beide armen.

De onderzoekers concluderen dat de studie niet heeft voldaan aan de criteria voor het primaire eindpunt, maar dat TC wel responsen induceerde in patiënten met gedocumenteerde resistentie tegen cetuximab. TC werd goed verdragen.

1.Seiwert TY, Kochanny S, Wood K et al. A randomized phase 2 study of temsirolimus and cetuximab versus temsirolimus alone in recurrent/metastatic, cetuximab-resistant head and neck cancer: the MAESTRO study. Cancer 2020; epub ahead of print

Summary: The multicenter randomized phase 2 study MAESTRO compared temsirolimus plus cetuximab versus temsirolimus alone for cetuximab-resistant recurrent/metastatic HNSCC. Although the study did not meet its primary endpoint, temsirolimus-cetuximab induced responses in cetuximab-refractory patients with good tolerability.