Tivozanib is
een small molecule remmer van
VEGF-receptor 1-3 TKIs, die goed verdragen werd en resulteerde in verlenging
van de mediane progressievrije overleving in een studie van gevorderd
niercelcarcinoom. In wekedelensarcomen (STSs)
wordt ook overexpressie van VEGF gezien, en activering van VEGFR is
geassocieerd met agressiviteit van de tumoren. Dr. Mark Agulnik (Northwestern
University, Chicago) en collega’s hebben een fase 2-studie uitgevoerd van tivozanib
voor metastatische en niet-resectabele STSs. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Annals of Oncology.1
Deelnemers
aan de studie waren 58 patiënten. Leiomysarcoom (n=28) was het meest
voorkomende histologische STS-type in het cohort. Zevenentwintig patiënten (46%)
hadden drie of meer eerdere lijnen behandeling gekregen, en 24 patiënten (41%) hadden
eerdere VEGF-gerichte therapie gehad. De patiënten kregen oraal tivozanib 1,5
mg eenmaal daags gedurende de eerste drie weken van vierweekse cycli. De
behandeling werd voortgezet tot ziekteprogressie of niet-verdraagbare
toxiciteit optrad.
Er waren twee
patiënten met partiële respons (3,6%) en dertig patiënten met stabiele ziekte
(54,5%). Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving na
zestien weken. Deze bedroeg 36,4%. De mediane PFS was 3,5 maanden (95%-bti
1,8-5,3 maanden) en de mediane overall
survival was 12,2 maanden (95%-bti 9,1-16,8 maanden). De meest frequente
alle-graden toxiciteiten waren vermoeidheid (48,3% van de patiënten),
hypertensie (43,1%), misselijkheid (31%), en diarree (27,6%). De meest frequente
graad 3-toxiciteit was hypertensie (22,3%).
De
onderzoekers concluderen dat tivozanib goed verdragen werd en
antitumor-activiteit heeft laten zien in een zwaar-voorbehandelde populatie van
metastatische STSs.
1.Agulnik
M, Costa RLB, Milhem M et al. A
phase II study of tivozanib in patients with metastatic and nonresectable
soft-tissue sarcomas. Ann Oncol 2016; epub ahead of print
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)