Kinderen met maligne glioom hebben een slechte prognose. Dr. Ian Pollack (Children’s Hospital of Pittsburgh PA) en collega’s hebben een fase 2-studie uitgevoerd van radiotherapie plus temozolomide gevolgd door temozolomide plus lomustine voor kinderen met anaplastisch astrocytoom (AA) of glioblastoom (GBM). De uitkomsten van de ACNS0423-studie worden vandaag online gepubliceerd in Neuro-Oncology.¹

Deelnemers waren 108 patiënten met niet-metastatisch AA of GBM, die na maximale chirurgische resectie RT met concurrente temozolomide kregen, gevolgd door maximaal zes cycli adjuvant lomustine en temozolomide. De één-jaars gebeurtenisvrije overleving was 49%. De EFS en overall survival waren significant beter dan die van de 86 AA of GBM deelnemers van de ACNS0126-studie, die alleen adjuvant temozolomide gekregen hadden (p=0,019 voor zowel EFS als OS). De drie-jaars EFS was 22% in ACNS0423 versus 11% in ACNS0126. Het verschil in EFS en OS tussen beide studies was het grootst in patiënten met GBM en in patiënten met overexpressie van O6-methylguanine-DNA-methyltransferase (MGMT).

De onderzoekers concluderen dat toevoeging van lomustine aan temozolomide als adjuvante therapie in ACNS0323 geassocieerd was met significant betere uitkomsten vergeleken met ajduvante behandeling met alleen temozolomide in ACNS0126.

1.Jakacki RI, Cohen KJ, Buxton A et al. Phase 2 study of concurrent radiotherapy and temozolomide followed by temozolomide and lomustine in the treatmen of children with high-grade glioma: a report of the Children’s Oncology Group ACNS0423 study. Neuro-Oncology 2016; epub ahead of print