Ongeveer een
kwart van de patiënten met NSCLC heeft tumoren met hoge expressie van PD-L1,
gedefinieerd als detecteerbaar PD-L1 op tenminste vijftig procent van de
tumorcellen. In eerdere studies is gezien dat deze patiënten een grotere
waarschijnlijkheid van respons op pembrolizumab hebben dan patiënten met tumoren
met lage PD-L1 expressie. De multinationale fase 3-studie KEYNOTE-024 vergeleek
pembrolizumab met chemotherapie als eerstelijns behandeling voor deze
patiënten. Prof. Martin Reck (LungenClinic Grosshansdorf, Duitsland)
presenteert de uitkomsten van KEYNOTE-24 vandaag op de Annual Meeting van ESMO in Kopenhagen.1 De uitkomsten worden vandaag ook online gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.2
De studie
werd uitgevoerd bij 142 centra in zestien landen. Deelnemers waren patiënten met
niet-eerder behandeld gevorderd NSCLC met hoge expressie van PD-L1 en geen EGFR-mutatie of ALK-translocatie. De patiënten werden gerandomiseerd naar
pembrolizumab 200 mg iedere drie weken (n=154) of vier tot zes cycli platina-gebaseerde
chemotherapie van investigator’s choice
(n=151). Na progressie was crossover van chemotherapie naar pembrolizumab toegestaan.
Patiënten in
de pembrolizumabgroep kregen mediaan 10,5 cycli behandeling (range 1 tot 26). Het
primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving. De mediane PFS
was 10,3 maanden in de pembrolizumabgroep versus 6,0 maanden in de
chemotherapiegroep (HR 0,50; p<0,001). Respons werd gezien in 44,8% van de
patiënten in de pembrolizumabgroep versus 27,8% in de chemotherapiegroep. De
mediane duur van de respons werd niet bereikt in de pembrolizumabgroep en was
6,3 maanden in de chemotherapiegroep. De zes-maands overall survival was 80,2% in de pembrolizumabgroep versus 72,4% in
de chemotherapiegroep (HR 0,60; p=0,005), waarbij dient te worden aangetekend
dat zesenzestig patiënten (43,7%) in de chemotherapiegroep na progressie overgingen
naar behandeling met pembrolizumab. In de pembrolizumabgroep werden minder
bijwerkingen (73,4% versus 90% van de patiënten) en minder graad 3-5 bijwerkingen
(26,6% versus 53,3%) gezien.
De
onderzoekers concluderen dat in patiënten met gevorderd NSCLC en PD-L1
expressie op minstens vijftig procent van de tumorcellen pembrolizumab
resulteert in betere uitkomsten en minder bijwerkingen dan platina-gebaseerde chemotherapie.
1.Reck M et al. ESMO Annual Meeting
2016; abstr. LBA8 2.Reck M, Rodriguez-Abreu D, Robinson
AG et al. Pembrolizumab versus chemotherapy for PD-L1-positieve non-small-cell lung
cancer. N Engl J Med 2016; epub ahead of print
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)