Er is niet veel onderzoek gedaan naar onderhoudsstrategieën na respons of tumorstabilisering met eerstelijns chemotherapie in metastatisch mammacarcinoom (MBC). Dr. Olivier Trédan (Centre Léon Bérard, Lyon) en collega’s hebben de waarde onderzocht van endocriene therapie in deze setting. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Annals of Oncology.¹

Deelneemsters aan de fase 3-studie waren patiënten met histologisch bevestigd ER-positief HER2-negatief MBC die na 16 tot 24 weken behandeling met taxaan plus bevacizumab (T+BEV) niet-progressieve ziekte hadden. De patiënten werden gerandomiseerd naar voortzetten van T+BEV of switchen naar exemestaan (E) plus BEV. Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving vanaf de randomisatie.


Nadat interimanalyse had uitgewezen dat er slechts geringe kans was op een statistisch signficante verbetering van de PFS in de E+BEV arm werd inclusie van nieuwe deelneemsters gestaakt. Onder de 117 gerandomiseerde patiënten was bij mediane follow-up van 21 maanden de PFS na zes maanden 67,2% met T+BEV versus 55,2% met E+BEV (p=0,998). De mediane PFS na randomisatie was 12,5 maanden met T+BEV versus 12,3 maanden met E+BEV. Na mediaan 35 maanden follow-up was 44% van de patiënten in de T+BEV arm en 55% van de patiënten in de E+BEV arm overleden.

De onderzoekers concluderen dat onderhoudsbehandeling met E+BEV voor ER-positief HER2-negatief MBC, zonder progressie na eerstelijns T+BEV, niet leidt tot betere PFS in vergelijking met voorzetten van T+BEV.

1.Trédan O, Follana P, Moullet L et al. A phase III trial of exemestane plus bevacizumab maintenance therapy in patients with metastatic breast cancer after first-line taxane and bevacizumab: a GINECO group study. Ann Oncol 2016; epub ahead of print