De introductie van proteasoomremmers en immunomodulerende middelen gedurende de afgelopen vijftien jaar heeft geleid tot substantiële verbeteringen in de uitkomsten van multipel myeloom. Lange-termijn gebruik van deze middelen wordt echter bemoeilijkt door bijwerkingen. Ixazomib is een nieuwe orale proteasoomremmer. In eerdere studies zijn aanwijzingen gezien voor goede verdraagbaarheid en werkzaamheid van ixazomib. Prof. Philippe Moreau (Université Hôtel Dieu, Nantes) en collega’s hebben een fase 3-studie uitgevoerd van toevoeging van ixazomib of placebo aan lenalidomide plus dexamethason voor multipel myeloom. De uitkomsten van de studie worden vandaag online gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.¹



De studie is uitgevoerd bij 147 centra in 26 landen. De deelnemers waren 722 volwassen patiënten met recidiverend en/of refractair MM, ECOG performance status 0, 1 of 2, en één tot drie eerdere lijnen behandeling. Ze werden 1:1 gerandomiseerd naar oraal ixazomib 4 mg of placebo op dag 1, 8 en 15 van een 28-daagse cyclus. Alle patiënten kregen oraal lenalidomide 25 mg op dagen 1 tot en met 21, en oraal dexamethason 40 mg op dagen 1, 8, 15, en 22. De randomisatie was gestratificeerd volgens aantal eerdere lijnen behandeling, al of niet eerdere behandeling met proteasoomremmer, en stadium van de ziekte.

Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving. De mediane PFS was 20,6 maanden in de ixazomib-groep versus 14,7 maanden in de placebogroep (HR 0,74; p=0,01). Het PFS-profijt van ixazomib werd gezien in alle geprespecificeerde subgroepen. De ORR was 78% met ixazomib versus 72% met placebo; complete respons plus very good partial response werd gezien in 48% versus 39%. De mediane tijd tot respons was 1,1 maanden met ixazomib versus 1,9 maanden met placebo, en de mediane duur van de respons was 20,5 maanden versus 15,0 maanden. De mediane overall survival was in geen van beide armen bereikt na mediane follow-up van 23 maanden. Ernstige bijwerkingen werden gezien in 47% met ixazomib versus 49% met placebo; 4% versus 6% van de patiënten overleden tijdens de studie.

De onderzoekers concluderen dat toevoeging van ixazomib aan lenalidomide plus dexamethason voor multipel myeloom resulteert in significante verleving van de progressievrije overleving, zonder veel extra toxiciteit.

1. Moreau P, Masszi T, Grzasko N et al. Oral ixazomib, lenalidomide and dexamethasone for multiple myeloma. N Engl J Med 2016;374:1621-1634