Daratumumab
(D) is een anti-CD38 monoklonaal antilichaam, dat gecombineerd met lenalidomide
en dexamethason (Rd) in een fase 1/2-studie van recidiverend of refractair
multipel myeloom (RRMM) resulteerde in snelle, diepe en duurzame responsen met
een gunstig veiligheidsprofiel. In de multicenter fase 3-studie POLLUX zijn
RRMM-patiënten gerandomiseerd naar DRd versus alleen Rd. Prof. Meletios
Dimopoulos (Universiteit van Athene) presenteerde de uitkomsten van POLLUX
tijdens het Presidential Symposium
van het 21e congres van de European
Hematology Association, dit weekend in Kopenhagen.1
De
deelnemers waren 569 patiënten met mediaan één eerdere lijn van therapie voor
myeloom (range één tot elf; 19% van de patiënten drie of meer lijnen). De
mediane leeftijd was 65 jaar; 68% was eerder behandeld met een proteasoomremmer;
55% met een IMiD; 44% met beide. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar DRd
of Rd. Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving. Deze figuur laat zien dat toevoeging van D resulteerde in significante
verbetering van de PFS (HR 0,37; p<0,001). De mediane tijd-tot-progressie
was niet-bereikt met DRd versus 18,4 maanden met Rd (HR 0,34; p<0,001). De
ORR was 93% met DRd versus 76% met Rd (p<0,001), very good partial response of beter 76% versus 44% (p<0,001) en
complete respons 43% versus 19% (p<0,001). De mediane duur van de respons
was niet-bereikt met DRd versus 17,4 maanden met Rd. De meest-gerapporteerde
graad 3/4-bijwerkingen waren neutropenie (52% met DRd versus 37% met Rd),
trombocytopenie (13% versus 14%) en anemie (12% versus 20%). Discontinuering
wegens bijwerkingen kwam voor in 7% versus 8%.
Dimopoulos
concludeert dat toevoeging van daratumumab aan lenalidomide en dexamethason
resulteerde in significante verbetering van de uitkomsten van patiënten met
RRMM.
1.Dimopoulos M et al. EHA 2016; abstr. LB2238
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)