Lenalidomide plus dexamethason (Rd) is een standaardbehandeling voor patiënten met voorheen niet behandeld multipel myeloom. Dr. Brian Durie (Cedars-Sinai Comprehensive Cancer Center, Los Angeles) en collega’s hebben in de fase 3-studie SWOG S0777 onderzocht wat de waarde is van toevoegen van eerstelijns bortezomib (V) aan Rd voor patiënten met MM zonder intentie van autologe stamceltransplantatie. Durie presenteert vandaag uitkomsten van SWOG S0777 op het ASH-congres in Orlando.¹

Tussen februari 2008 en februari 2012 werden 525 patiënten van 48 centra gerandomizeerd. De leeftijd van de patiënten was 28 tot 87 jaar. Voor de analyse waren 474 patiënten evalueerbaar; 232 in de Rd-arm en 242 in de VRd-arm. De mediane progressievrije overleving was 43 maanden met VRd versus 31 maanden met Rd (HR 0,742; p=0,0066). De mediane overall survival was niet bereikt met VRd versus 63 maanden met Rd. In de VRd-arm werd meer graad 3 of hoger sensorische neuropathie gezien (24%) dan in de Rd-arm (5%; p<0,0001). Zestien patiënten hadden een tweede primaire maligniteit, zeven (3%) met VRd en negen (4%) met Rd.

De onderzoekers concluderen dat toevoegen van bortezomib aan lenalidomide en dexamethason voor voorheen niet-behandeld myeloom resulteert in statistisch significante en klinisch relevante verbetering van de PFS en een betere OS. VRd had een acceptabel veiligheids- en verdraagbaarheidsprofiel.

1.ASH 2015; abstr. 25