Logo Jan Blom
Login

Oncologisch onderzoek.nl

Fase 3-studie van ultrahypogefractioneerde radiotherapie voor prostaatcarcinoom

(0)2018-04-23 11:48   ( Nieuws )

Prof. Anders WidmarkRadiotherapie voor prostaatcarcinoom heeft als voordelen boven chirurgie en hormoontherapie dat het risico van impotentie en incontinentie met radiotherapie kleiner is. Radiotherapie vereist echter dure instrumenten die niet in grote hoeveelheden voorhanden zijn zodat patiënten vaak op een wachtlijst terechtkomen voor ze behandeld kunnen worden. Een gedeeltelijke oplossing voor dit probleem zou gelegen kunnen zijn in gebruik van ultrahypogefractioneerde radiotherapie (UHF-RT), met minder fracties van ieder een hogere dosering, met als bijkomend voordeel dat de totale stralingsdosering met UHF-RT lager kan zijn dan met conventionele fractionering. Prof. Anders Widmark (Universiteit van Umeå, Zweden) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de veiligheid en effectiviteit van UHF-RT. Widmark presenteert de studie vandaag op het ESTRO-37 congres in Barcelona.1

De studie is uitgevoerd tussen juli 2005 en november 2015 in tien ziekenhuizen in Zweden en twee in Denemarken. Deelnemers waren 1200 patiënten met intermediair-of hoog-risico prostaatcarcinoom (T1c-T3a). Ze werden gerandomiseerd naar conventionele fractionering (CF-RT; 39 x 2 Gy=78 Gy over acht weken; n=602) of UHF-RT (7 x 6,1 Gy = 42,7 Gy over 2,5 weken; n=598). De patiënten kregen geen androgeendeprivatie. Het primaire eindpunt van de studie was biochemisch of klinisch falen.

De follow-up van 591 CF-RT en 589 UHF-RT evalueerbare patiënten was mediaan 59,7 maanden. Het aantal gebeurtenissen van biochemisch of klinisch falen bedroeg 102 in de CF-RT groep versus 100 in de UHF-RT groep. Het percentage patiënten dat na vijf jaar vrij was van biochemisch of klinisch falen bedroeg 83,8% in de CF-RT groep versus 83,7% in de UHF-RT groep (HR 0,992; 95%-bti 0,753-1,307). Er waren geen significante verschillen tussen beide armen in de prevalentie van door behandelaars gerapporteerde graad 2 of hoger toxiciteit na vier jaar (urinaire toxiciteit CF versus UHF 4,1% versus 4,1%, p=0,38; darmtoxiciteit 1,6% versus 1,6%; p=1,00) en evenmin na zes jaar (urinaire toxiciteit 3,5% versus 2,5%; p=0,75; darmtoxiciteit 2,3% versus 1,2%; p=0,69).

De onderzoekers concluderen dat UHF-RT niet-inferieur is aan CF-RT voor intermediair-/hoog-risico prostaatcarcinoom en weinig late toxiciteit veroorzaakt.

1.Widmark A et al. ESTRO 2018; abstr. E37-2840

Commentaren


Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Nog geen commentaren