Verminderde activiteit van het enzym CYP2D6 is geassocieerd met lagere niveaus van actieve metabolieten van tamoxifen. Dr. Harriet Johansson (Istituto Europea di Oncologia, Milaan) en collega’s hebben een analyse uitgevoerd van de impact van CYP2D6-genotypes op de werkzaamheid van tamoxifen. De uitkomsten van de analyse zijn online gepubliceerd in Breast Cancer Research and Treatment.¹

De onderzoekers voerden een gepoolde analyse uit van vier mammacarcinoompreventiestudies van zeer-lage dosering (1 mg per dag, n=52; of 10 mg per week, n=152) of lage-dosering (5 mg per dag, n=171). Ze genotypeerden het DNA van de deelneemsters voor CYP2D6-allelen geassocieerd met geen enzymactiviteit (PM-allel), verlaagde activiteit (IM-allel), normale activiteit (EM-allel), en verhoogde activiteit (UM-allel). Snelle metaboliseerders hadden hogere endoxifen-niveaus dan langzame metaboliseerders: 15,3 versus 12,2 ng/ml (p=0,018) met 5 mg tamoxifen per dag, en 3,8 versus 2,8 ng/ml (p=0,004) met 1 mg tamoxifen per dag of 10 mg tamoxifen per week. De IGF-I afname was gecorreleerd met de niveaus van endoxine (p=0,002) en de 4-hydroxytamoxifen (p=0,001) met steilere afname bij hogere metabolietniveaus.

Na mediaan twaalf jaar follow-up hadden snelle metaboliseerders die waren behandeld met 5 mg tamoxifen per dag voor geschiedenis van borstneoplasmen een 60% lager risico van recidief dan langzame metaboliseerders (HR 0,40; 95%-bti 0,16-0,99). De onderzoekers concluderen dat CYP2D6-genotype van invloed kan zijn op de werkzaamheid van tamoxifen in lage dosering.

1.Johansson H, Gandini S, Serrano D et al. A pooled analysis of CYP2D6 genotype in breast cancer prevention trials of low-dose tamoxifen. Breast Cancer Res Treat 2016; epub ahead of print