In eerdere studies van twaalf weken neoadjuvante tweevoudige anti-HER2 therapie zonder chemotherapie voor HER2-positief mammacarcinoom is een klinisch relevant percentage pathologisch complete respons (pCR) gezien. De multicenter gerandomiseerde fase 2-studie TBCRC023 heeft onderzocht of verlenging van deze behandeling zou resulteren in verhoging van het percentage patiënten met pCR. Dr. Mothaffar Rimawi (Baylor College of Medicine, Houston TX) en collega’s publiceren de studie online in Clinical Cancer Research.¹

De studie includeerde 97 patiënten met HER2-positieve tenminste 2 cm grote tumoren (mediaan 5 cm). De mediane leeftijd was 51 jaar, en 55% van de patiënten was postmenopauzaal. De patiënten werden 1:2 gerandomiseerd naar 12 versus 24 weken neoadjuvant lapatinib plus trastuzumab, plus letrozol voor ER-positieve tumoren (65%) en ovariumsuppressie voor premenopauzale patiënten. Het percentage patiënten met pCR was 28% in de 24-weken arm versus 12% in de 12-weken arm, een statistisch niet-significant verschil dat gedreven werd door hogere pCR met 24 versus 12 weken in de ER-positieve subgroep (33% versus 9%). De studiebehandeling werd goed verdragen.

De onderzoekers concluderen dat 24 versus 12 weken neoadjuvante tweevoudige anti-HER2 therapie, zonder chemotherapie, resulteerde in numeriek hoger pCR-percentage in vrouwen met HER2-positief mammacarcinoom.

1.Rimawi MF, Niravath P, Wang T et al. TBCRC023: a randomized phase II beoadjuvant trial of lapatinib plus trastuzumab withoud chemotherapy for 12 vs. 24 weeks in patients with HER2-positive breast cancer. Clin Cancer Res 2019; epub ahead of print

Summary: The randomized phase 2 study TBCRC023 compared 12 versus 24 weeks of neoadjuvant lapatinib plus trastuzumab without chemotherapy for HER2-positive breast cancer. The study found that dual anti-HER2 therapy for 24 weeks led to a numeric increase in pCR rate compared to 12 weeks (28% versus 12%), driven by increased pCR in the ER-poistive subgroup (33% versus 9%).