Ondanks
gebruik van immuunmodulerende middelen en proteasoomremmers is recidiverend of refractair
multipel myeloom (MM) niet ongebruikelijk, ten dele vanwege klonale
heterogeniteit en genomische gecompliceerdheid van de ziekte. Als de ziekte
refractair wordt tegem IMIDs en PIs heeft de patiënt een slechte prognose, met
bijvoorbeeld een mediane overall survival
van 9 maanden na falen van bortezomib en lenalidomide of thalidomide (Kumar SK
et al Leukemia 2012). De multinationale gerandomiseerde fase 2-studie
ELOQUENT-3 includeerde patiënten met multipel myeloom na falen van lenalidomide
en een PI, en vergeleek in deze patiënten de waarde van toevoegen van het
immuunstimulerend monoklonale antilichaam elotuzumab aan pomalidomide en
dexamethason. Prof. Meletios Dimopoulos (Nationale en Kapodistrische
Universiteit, Athene) en collega’s publiceren de studie vandaag in The New England Journal
of Medicine.1
De studie
werd uitgevoerd in 43 centra in Australië, Europa, Japan, en Noord-Amerika.
Deelnemers waren volwassen patiënten met MM, een ECOG preformance status 2 of
lager, en tenminste twee eerdere lijnen behandeling, waaronder lenalidomide en
een PI. Ze werden gerandomiseerd naar elotuzumab plus pomalide en dexamethason
(elotuzumabgroep; n=60) of alleen pomalidomide en dexamethason (controlegroep;
n=57). De behandeling werd voortgezet
tot progressie van de ziekte of niet-acceptabele toxiciteit optrad. Het
primaire eindpunt was lokaal-beoordeelde progressievrije overleving.
De mediane
PFS was 10,3 maanden in de elotuzumabgroep versus 4,7 maanden in de
controlegroep (HR 0,54; p=0,008). Objectieve respons werd gezien in 53% van de
patiënten in de elotuzumabgroep versus 26% in de controlegroep (OR 3,25;
95%-bti 1,49-7,11). Veel-gerapporteerde graad 3 of 4 adverse events waren neutropenie (13% in de elotuzumabgroep versus
27% in de controlegroep), anemie (10% versus 20%), en hyperglycemie (8% versus
7%). Infecties werden gezien in 65% in beide groepen, en infusiereacties in
drie patiënten in de elotuzumabgroep.
De
onderzoekers concluderen dat onder MM-patiënten na falen van lenalidomide plus
een PI, toevoegen van elotuzumab aan pomalide plus dexamethason resulteert in
significante verlaging van het risico van progressie of overlijden. Deze video vat de studie samen.
1.Dimopoulos
MA, Dytfeld D, Grosicki S et al. Elotuzumab plus pomalidomide and dexamethasone for multiple myeloma. N
Engl J Med 2018;379:1811-1822
Summary: The
multinational randomized phase 2 study ELOQUENT-3 included patients with multiple myeloma in whom treatment with
lenalidomide and a proteasome inhibitor had failed. The study showed that adding
elotuzumab to pomalidomide plus dexamethasone resulted in significantly lower
risk of progression or death.
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)