Er zijn enige aanwijzingen voor een bescheiden verband tussen depressie en mortaliteit in kankerpatiënten. Veel van deze aanwijzingen berusten op studies met methodologische onvolkomenheden. Dr. Eileen Shinn (MD Anderson Cancer Center, Houston) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van depressie en de uitkomsten van slechts één type maligniteit (orofarynxcarcinoom), met correctie voor factoren waarvan bekend is dat ze de uitkomst kunnen beïnvloeden, en met voldoend lange follow-up. De studie is online gepubliceerd in Psychosomatic Medicine.¹

Deelnemers aan de studie waren 130 patiënten (mediane leeftijd 56 jaar; 83% man) met nieuw-gediagnostiseerd squameus cel orofarynxcarcinoom. De onderzoekers volgden de deelnemers prospectief vanaf de start van de radiotherapie tot overlijden of datum van laatste bezoek. De follow-up duurde mediaan vijf jaar. Tijdens de follow-up overleden achttien patiënten en werd recidief gezien in vijftien patiënten. Na correctie voor tumorstadium, behandeling, comorbiditeiten, roken, excessief alcoholgebruik en demografische factoren was zelf-gerapporteerde depressie geassocieerd met ruim driemaal hogere mortaliteit (HR 3,6; 95%-bti 1,2-10,8) en bijna viermaal hoger recidiefrisico (HR 3,8; 95%-bti 1,2-12,2) in multivariate analyse. Daarnaast was roken geassocieerd met recidief.

De onderzoekers concluderen dat patiënten met orofarynxcarcinoom wellicht baat kunnen hebben bij screening op depressie en evidentiegebaseerde behandelingen.

1.Shinn EH, Valentine A, Jethanandani A et al. Depression and oropharynx cancer outcome. Psychosomatic Medicine 2015; epub ahead of print