De ontdekking van moleculaire veranderingen als drivers van maligniteiten heeft geresulteerd in de ontwikkeling van precisiegeneesmiddelen voor selectieve gerichte therapie. De MAST-studie, in het Hospital Clínico Universitario de Valencia (Spanje) heeft de verbetering van uitkomsten geïnventariseerd in patiënten met gevorderde solide maligniteiten die na next-generation sequencing (NGS) een op hun specifieke tumor toegesneden behandeling kregen. Dr. Desamparados Roda en collega’s publiceren de studie in het British Journal of Cancer.¹

Onder de 233 patiënten die succesvolle NGS ondergingen waren er naar het oordeel van een multidisciplinary tumor board 63 die in aanmerking kwamen voor standaard-therapie en 24 voor wie op de verandering gerichte therapie beschikbaar was. Het primaire eindpunt was progressievrije overleving, beoordeeld aan de hand van het percentage patiënten met een tenminste 1,3 maal langere PFS op gerichte therapie (PFS2) dan op eerdere therapie (PFS1).

De figuur laat zien dat de PFS1 niet verschilde tussen beide groepen (panel b) maar dat de PFS2 significant langer was in de groep met gerichte therapie (panel a); dat na progressie meer patiënten in de gerichte-therapiegroep volgende behandelingen kregen (panel d); en dat 33% in de gerichte-therapiegroep een PFS2/PFS1-ratio hoger dan 1,3 hadden (panel c). Dit was het geval voor slechts 7,9% van de patiënten in de niet-gerichte therapiegroep (p=0,008).

De onderzoekers concluderen dat moleculair-gerichte therapie vergeleken met standaard-therapie resulteerde in betere uitkomsten. De studie onderstreept het belang van een molecular tumor board voor het evalueren van resultaten van NGS-analyses.

1.Gambardella V, Lombardi P, Carbonell-Asins J et al. Molecular profiling of advanced solid tumors. The impact of experimental molecular-matched therapies on cancer patient outcomes in early-phase trials: the MAST study. Br J Cancer 2021; epub ahead of print

Summary: The MAST study in Spain compared outcomes of advanced cancer patients receiving molecular-matched therapies versus standard therapies. Among the 87 eligible patients the matched therapy group versus the standard therapy group had higher median PFS2 (6.47 months versus 2.76 months; p=0.022), while the proportion of patients with a PFS2/PFS1 ratio over 1.3 was significantly higher in the matched therapy group (33% versus 8%; p=0.008).