De optimale timing van start van neoadjuvant of adjuvant trastuzumab ten opzichte van chemotherapie en chirurgie in patiënten met vroeg-stadium HER2-positief mammacarcinoom is niet duidelijk. In het Ierse “one thousand HER2 patients” project is de impact van deze timing op lange-termijn uitkomsten onderzocht. Prof. John Crown (St Vincent’s University Hospital, Dublin) en collega’s publiceren de analyse online in het British Journal of Cancer.¹ Van de bijna duizend deelneemsters aan de studie includeerde de analyse 506 patiënten met stadium I, II, of III ziekte, die werden behandeld met trastuzumab.

Er waren 386 patiënten (76%) die adjuvant trastuzumab kregen en 120 patiënten (24%) die neoadjuvant trastuzumab kregen. De mediane time-to-first-trastuzumab (TFT) was 12 weken na de diagnose (range 1,9-122,3 weken). De mediane follow-up was 73,3 maanden (range 1,4-176,3 maanden). De TFT was significant korter in het neoadjuvante cohort (mediaan 4,4 weken) dan in het adjuvante cohort (mediaan 14 weken; p<0,00001). TFT twaalf weken of korter was vergeleken met TFT langer dan twaalf weken geassocieerd met significant betere ziektevrije overleving (p=0,007) en overall survival (p=0,0038).

De onderzoekers concluderen dat begin van trastuzumab-behandeling meer dan twaalf weken na de diagnose een negatieve impact heeft op de uitkomsten van vroeg-stadium HER2-positief mammacarcinoom.

1.Gullo G, Walsh N, Fenelli D et al. Impact of timing of trastuzumab initiation on long-term outcome of patients with early-stage HER2-positive breast cancer: the “one thousand HER2 patients” project. Br J Cancer 2018; epub ahead of print