Chromothripsis is een een-staps genome-shattering catastrophe die ontstaat door uiteenvallen van één of enkele chromosomen in meerdere fragmenten die vervolgens random aan elkaar worden bevestigd. PhD-student Maria Chiara Fontana (Universiteit van Bologna) en coauteurs hebben een studie uitgevoerd van de incidentie van chromothripsis in AML, van geassocieerde factoren, en van de impact op overleving. Ze publiceren de studie online in Leukemia.¹

De studie, uitgevoerd in drie Italiaanse instituten, includeerde 395 patiënten met nieuw-gediagnostiseerd AML. Met SNP array-analyse zagen de onderzoekers aanwijzingen voor chromothripsis (Korbel en Campbell criteria) in 26 van deze patiënten (6,6%). Vergeleken met de patiënten zonder chromothripsis hadden patiënten met chromothripsis hogere leeftijd (p=0,002), meer frequent ELN hoog-risico (p<0,001), lager leukocytengetal (p=0,040), meer frequent TP53-verlies en/of -mutaties (p<0,001); mutaties in FLT3 (p=0,025) en NPM1 (p=0,032) waren invers geassocieerd met chromothripsis. Patiënten met chromothripsis hadden een mediane overall survival van 120 dagen, versus 494 dagen voor patiënten zonder chromothripsis (p<0,001). Ook na stratificatie voor ELN-risico bleef de OS significant slechter in patiënten met chromothripsis dan in patiënten zonder chromothripsis. Patiënten met chromothripsis vertoonden de bekende kenmerken van chromosoominstabiliteit, waaronde TP53-verandering, 5q-deletie, en complex karyotype.

De onderzoekers concluderen dat chromothripsis in AML voorkomt met een frequentie van 6,6% en impact heeft op de prognose.

1.Fontana MC, Marconi G, Milosevic Feenstra JD et al. Chromothripsis in acute myeloid leukemia: biological features and impact on survival. Leukemia 2018; epub ahead of print