Dr Mizuki Nishino (Dana-Farber Cancer Institute, Boston) en collega’s publiceren online in JAMA Oncology een meta-analyse van de incidentie van pneumonitis in patiënten die een PD-1 remmer krijgen voor gevorderde maligniteiten.¹ In de literatuur tot 11 november 2015 vonden de onderzoekers twintig voor het onderwerp relevante studies, met tezamen 4496 patiënten, die in de meta-analyse konden worden opgenomen.

Er waren twaalf melanoom-studies, vijf NSCLC-studies, en drie RCC-studies. De overall incidentie van alle-graden pneumonitis tijdens PD-1 remmer monotherapie was 2,7% en de incidentie van graad 3 of hoger pneumonitis was 0,8%. De incidentie was hoger in NSCLC-patiënten dan in melanoompatiënten (alle-graden 4,1% versus 1,6%; p=0,002; graad 3 of hoger1,8% versus 0,2%; p<0,001). De incidentie in RCC-patiënten was hoger dan in melanoompatiënten voor all-graden pneumonitis (4,1% versus 1,6%; p<0,001) maar niet voor graad 3 of hoger pneumonitis. In melanoomstudies was de incidentie van pneumonitis hoger met combinatietherapie (nivolumab plus ipilimumab of nivolumab met peptidevaccins) hoger dan met PD-1 remmer monotherapie: alle-graden 6,6% versus 1,6% (p<0,001); graad 3 of hoger 1,5% versus 0,2%; p=0,001).

De onderzoekers concluderen dat deincidentie van PD-1 remmer-gerelateerde pneumonitis hoger was in NSCLC en RCC dan in melanoom, en hoger was tijdens combinatietherapie dan tijdens monotherapie.

1.Nishino M, Giobble-Hurder A, Habatu H et al. Incidence of programmed cell death 1 inhibitor-related pneumonitis in patients with advanced cancer. A systematic review and meta-analysis. JAMA Oncol 2016; epub ahead of print