Chilhood cancer survivors (CCSs) hebben een verhoogd risico van subsequent malignant neoplasms (SMNs). De Dutch Childhood Cancer Oncology Group (DCOG) heeft de invloed van chemotherapie op dit risico onderzocht in een cohort van CCSs die tenminste vijf jaar na de diagnose overleefden. AMC-promovendus Jop Teepen en collega’s publiceren de studie online in het Journal of Clinical Oncology.¹

Het studiecohort bestond uit 6165 vijf-jaars Nederlandse CCSs met een diagnose tussen begin 1963 en eind 2001. Gedurende mediaan 20,7 jaar follow-up (range 5,0 tot 49,8 jaar) vanaf de eerste diagnose werden 291 SMNs gezien in 261 CCSs, overeenkomend met een standardized incidence ratio 5,2 (95%-bti 4,6-5,8) en excess absoluut risico 20,3 per 10.000 persoonsjaren. De cumulatieve 25-jaars incidentie van SMNs was 3,9% (95%-bti 3,4%-4,6%) zonder merkbare verandering voor CSSs die in de jaren negentig waren behandeld vergeleken met eerder behandelden.

Gebruik van doxorubicine was doserings-afhankelijk geassocieerd met verhoogd risico van alle solide maligniteiten tezamen (p trend <0,001) en mammacarcinoom (p trend <0,001). De doxorubicine-mammacarcinoom doseringsrespons was sterker in overlevers van met Li-Fraumeni syndroom samenhangende maligniteiten dan overlevers van andere maligniteiten (p voor verschil 0,008). Behandeling met cyclofosfamide was doseringsafhankelijk geassocieerd met het risico van sarcoom (p trend 0,01).

De onderzoekers concluderen dat de studie suggereert dat blootstelling van kinderen aan doxorubicine het lange-termijn risico van solide maligniteiten en mammacarcinoom verhoogt, terwijl blootstelling aan cyclofosfamide geassocieerd is met verhoogd risico van sarcomen.

1.Teepen JC, van Leeuwen FE, Tissing WJ et al. Long-term risk of subsequent malignant neoplasms after treatment of childhood cancer in the DCOG LATER study chohort: role of chemotherapy. J Clin Oncol 2017; epub ahead of print