Accurate bepaling van predictieve en prognostische biomarkers in mammacarcinoom is van groot belang omdat deze biomarkers therapiekeuzen geleiden. Een studie van het Karolinska Instituut (Stockholm) heeft de concordantie onderzocht van biomarkers en immuunhistochemie-gebaseerde tumorsubtypen in hollenaald-biopten (CNBs) en gepaarde vervolgens verkregen chirurgie-specimina. Graduate student Stephanie Robertson en collega’s publiceren de studie online in Breast Cancer Research and Treatment.¹

De retrospectieve studie is uitgevoerd in twee cohorten van patiënten met een diagnose primair mammacarcinoom: een cohort van 526 patiënten die primaire chirurgie ondergingen en een cohort van 216 patiënten die neoadjuvante chemotherapie kregen, beide in 2016 en 2017. In het cohort met primaire chirurgie waren de concordantiepercentages en kappa-waarden 98,6% (κ=0,917) voor ER; 89,3% (κ=0,725) voor PR; en 78,8 (κ=0,529) voor Ki67. Ook de concordantie voor IHC-bepaald HER2 was matig (κ=0,462). Gecombineerde IHC- en ISH-bepaling van HER2 status resulteerde in 3,6% discordantie tussen CNB en gepaard chirurgie-specimen. De concordantie voor IHC-gebaseerde bepaling van tumorsubtypen liep uiteen van 73,2% tot 78,3%. In het cohort met neoadjuvante chemotherapie was de concordantie nog slechter, met onder meer 7,4% discordantie voor HER2-status.

De onderzoekers concluderen dat de concordantie tussen CNBs en gepaarde chirurgie-specimina voor HER2 en Ki67 onvoldoende is. Hertesten van chirurgie-specimina is klinisch relevant.

1.Robertson S, Rönnlund C, de Boniface J, Hartman J. Re-testing of predictive biomarkers in surgical breast cancer specimens is clinically relevant. Breast Cancer Res Treat 2019; epub ahead of print

Summary: A study in Sweden evaluated concordance of biomarkers in core needle biopsies and paired surgical specimens in breast cancer. The concordance was less than sufficient for HER2 and Ki67.