Cabozantinib is een orale remmer van tyrosinekinasen waaronder MET, VEGFR, en AXL. Everolimus is een mTOR-remmer. De fase 3-studie METEOR randomiseerde 658 patiënten met gevorderd niercelcarcinoom na progressie op VEGFR-gerichte therapie 1:1 naar cabozantinib 60 mg eenmaal daags of everolimus 10 mg eenmaal daags. In 2015 werd gepubliceerd dat bij een vooraf-geplande interimanalyse de progressievrije overleving significant beter was met cabozantinib (mediaan 7,4 maanden) dan met everolimus (mediaan 3,8 maanden; HR 0,58; p<0,001). Ook de overall survival was beter in de cabozantinib-arm (HR 0,67) maar bij de interimanalyse was het verschil in OS tussen beide armen nog niet significant.

Prof. Robert Motzer (Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) en collega’s publiceren nu publiceren nu online in het British Journal of Cancer de OS in beide armen van de studie na overlijden van het vooraf-gespecificeerde aantal van tenminste 408 deelnemers.¹ Op het moment van de nu gepubliceerde analyse waren 430 deelnemers overleden: 198 in de cabozantinib-arm en 232 in de everolimus-arm. De mediane OS was 21,4 maanden met cabozantinib versus 17,1 maanden met everolimus (HR 0,70; p=0,0002). Deze figuur laat zien dat het OS-profijt significant was in vrijwel alle subgroepen. De veiligheidsprofielen van cabozantinib en everolimus waren consistent met wat eerder gepubliceerd is.

De onderzoekers concluderen dat cabozantinib vergeleken met everolimus resulteerde in significant betere OS in eerder-behandelde patiënten met gevorderd niercelcarcinoom.

1.Motzer RJ, Escudier B, Powles T et al. Long-term follow-up of overall survival for cabozantinib versus everolimus in advanced renal cell carcinoma. Br J Cancer 2018; epub ahead of print