Analyse van uitgeademde lucht voor diagnose van maligniteiten (en andere ziekten) is aantrekkelijk vanwege de non-invasiviteit. Deze benadering is gebaseerd op detectie en kwantificering van vluchtige organische verbindingen (VOCs) in ademmonsters. Prof. George Hanna (Imperial College London UK) en collega’s hebben een meta-analyse uitgevoerd van studies van diagnostische accuratesse van VOC-ademtesten voor de diagnose van maligniteiten, en van methodologische beperkingen van de bruikbaarheid. Ze publiceren de meta-analyse online in JAMA Oncology.¹

In de literatuur van begin 2000 tot 28 mei 2017 vonden de onderzoekers 63 voor het onderwerp relevante publicaties met tezamen 3554 patiënten. Alle publicaties hadden betrekking op fase 1-biomarkerstudies. De gepoolde analyse van de resultaten kwam tot een gemiddelde receiver operating characteristic analysis curve van 0,94 (SE 0,01), sensitiviteit van 79% (95%-bti 77%-81%), en specificiteit van 89% (95%-bti 88%-90%). Factoren die van invloed waren op de variabiliteit in de resultaten van testen waren methoden van verzamelen van ademmonsters, fysiologische conditie van de patiënt, testomgeving, en analysemethode.

De onderzoekers concluderen dat VOC-analyse van de uitgeademde lucht van waarde kan zijn voor het detecteren van maligniteiten, maar dat er behoefte is aan standaardisatie van methoden voor monstername en validatie van de accuratesse van de ademtesten voor de diagnose van een maligniteit.

1.Hanna GB, Boshier PR, Markar SR et al. Accuracy and methodologic challenges of volatile organic compound-based exhaled breath tests for cancer diagnosis. A systematic review and meta-analysis. JAMA Oncol 2018; epub ahead of print

Summary: A meta-analysis of 63 publications (all phase 1 biomarker studies) showed that volatile organic compound-based exhaled breath tests could be of value for cancer diagnosis after standardization of breath collection methods and masked validation of breath test accuracy.