Logo Jan Blom
Login

Oncologisch onderzoek.nl

Microsatellietinstabiliteit in prostaatcarcinoom: prevalentie en associatie met respons op ICI-behandeling


Dr. Wasim AbidaHet anti-PD-1 antilichaam pembrolizumab is door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van microsatellite instability-high (MSI-H) of mismatch repair-deficient (dMMR) solide tumoren, maar de prevalentie van MSI-H/dMMR prostaatcarcinoom en de klinische werkzaamheid van immuuncheckpointblokkade in deze subset van prostaatcarcinomen zijn niet bekend. Een studie van Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York) is uitgevoerd om op deze punten meer duidelijkheid te krijgen. Dr. Wasim Abida (Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) en collega’s publiceren de studie online in JAMA Oncology.1

De studie includeerde 1346 patiënten (gemiddelde leeftijd 65,6 jaar; SD 9,3 jaar) met 1551 prostaattumoren die tussen begin 2015 en eind januari 2018 in MSKCC behandeld werden, met follow-up tot eind mei 2018. Het moleculair profiel van de tumoren werd prospectief geanalyseerd. Onder de 1033 patiënten met tumorkwaliteit adequaat voor MSIsensor-analyse waren er 32 (3,1%) met MSI-H/dMMR prostaatcarcinoom: drieëntwintig patiënten hadden tumoren met een hoge MSIsensor-score, en negen hadden onduidelijke scores met evidentie van dMMR. Zeven van de 32 patiënten (21,9%) hadden een pathogene kiemlijnmutatie in een met Lynch sydroom geassocieerd gen. Voor zes patiënten werd meer dan één tumor geanalyseerd; van wie twee verkregen MSI-H fenotype later in de loop van de ziekte lieten zien. Elf patiënten met MSI-H/dMMR castratieresistent prostaatcarcinoom kregen anti-PD-1/PD-L1 therapie. Zes van deze elf patiënten (54,5%) hadden meer dan 50% daling van het PSA-niveau, en vier van deze zes hadden radiografische respons. Per mei 2018 werden vijf van de zes responders (vijf van totaal elf; 45,5%) nog steeds behandeld, na 89 weken of langer.

De onderzoekers concluderen dat het MSI-H/dMMR moleculair fenotype niet veel voorkomt in prostaatcarcinoom, maar wel therapeutisch relevant is vanwege de mogelijkheid van duurzame respons op anti-PD-1/PD-L1 therapie. Het fenotype kan somatisch verkregen worden in de loop van de ziekte.

1.Abida W, Cheng ML, Armenia J et al. Analysis of the prevalence of microsatellite instabililty in prostate cancer and response to immunce checkpoint blockade. JAMA Oncol 2018; epub ahead of print

Summary: An analysis of a series of patients of Memorial Sloan Kettering Cancer Center found that the MSI-high/dMMR molecular phenotype is uncommon in prostate cancer (3%), and can be somatically acquired during disease evolution. Five of 11 patients with this phenotype had durable clinical benefit of anti-PD-1/PD-L1 therapy.

Commentaren


Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Nog geen commentaren