Er zijn weinig behandelopties voor patiënten met kleincellig longcarcinoom (SCLC) na falen van eerstelijns therapie. Lurbinectedine is een selectieve remmer van oncogene transcriptie. Een fase 2 basket-studie in 26 ziekenhuizen in zes Europese landen en de Verenigde Staten onderzocht werkzaamheid en veiligheid van lurbinectedine voor SCLC na falen van eerstelijns platina-gebaseerde chemotherapie. Dr. José Trigo (Universiteitsziekenhuis Málaga) en collega’s publiceren de studie online in The Lancet Oncology.¹

De studie includeerde 105 volwassen patiënten met pathologisch bevestigd SCLC, ECOG performance status 2 of beter, geen hersenmetastasen, adequate orgaanfunctie, en tenminste drie weken na de laatste chemotherapie. De patiënten kregen intraveneus lurbinectedine 3,2 mg/m² iedere drie weken tot ziekteprogressie of niet-acceptabele toxiciteit. Het primaire eindpunt van de studie was percentage patiënten met respons.

De mediane follow-up was 17,1 maanden (IQR 6,5-25,3). Respons werd gezien in 37 patiënten (ORR 35,2%; 95%-bti 26,2-45,2). De meest-waargenomen graad 3 of 4 adverse events waren anemie (9% van de patiënten), leukopenie (29%), neutropenie (46%), en trombocytopenie (7%). Ernstige TRAEs werden gezien in elf patiënten (vooral neutropenie en febriele neutropenie). Er waren geen graad 5 TRAEs.

De onderzoekers concluderen dat lurbinectedine activiteit had als tweedelijne therapie voor SCLC in termen van overall respons, en een acceptabel en manageable veiligheidsprofiel had.

1.Trigo J, Subbiah V, Besse B et al. Lurbinectedin as second-line treatment for patients with small-cell lung cancer: a single-arm, open-label, phase 2 basket trial. Lancet Oncol 2020; epub ahead of print

Summary: A phase 2 study in 26 hospitals in seven countries found activity of lurbinectedin for SCLC after failure of platinum-based chemotherapy. Lurbinectedin had an acceptable and manageable safety profile.