Patiënten met gevorderd of metastatisch squameus celcarcinoom van de slokdarm (ESCC) hebben een slechte prognose, en weinig opties na progressie op eerstelijns systemische behandeling. De multinationale fase 3-studie RATIONALE-302 heeft tislelizumab (anti-PD-1) vergeleken met investigator’s choice chemotherapie voor gevorderd of metastatisch ESCC na progressie op één eerderde lijn systemische therapie. Prof. Lin Shen (Peking Universiteit, Beijing) en collega’s publiceren de studie in het Journal of Clinical Oncology.¹


De studie includeerde 512 patiënten (mediane leeftijd 62 jaar; range 35-86; ECOG performance status 0 of 1) van 132 centra in tien landen in Azië (79% van de patiënten), Europa, en Noord-Amerika. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar tislelizumab 200 mg iedere drie weken (n=256) of chemotherapie (keus uit paclitaxel, docetaxel, en irinotecan; n=256). Onder de patiënten waren er 157 (89 in de tislelizumabgroep en 68 in de chemotherapiegroep) met PD-L1 combined positive score 10% of hoger (‘PD-L1+ populatie’). Het primaire eindpunt van de studie was overall survival in de ITT-populatie.

De nu gepubliceerde finale analyse van de studie werd uitgevoerd nadat 410 patiënten overleden waren (mediane follow-up 8,5 maanden in de tislelizumabgroep en 5,8 maanden in de chemotherapiegroep). De figuur laat zien dat onder alle patiënten (panel A) en in de PD-L1+ populatie (panel B) de OS significant langer was met tislelizumab dan met chemotherapie. Onder de patiënten met PD-L1 CPS lager dan 10% (panel C) en patiënten met onbekende PD-L1 CPS (panel D) was de OS eveneens langer met tislelizumab dan met chemotherapie, maar waren de verschillen tussen beide armen niet statistisch significant. Onder alle patiënten was de ORR 20,3% met tislelizumab versus 9,8% met chemotherapie, en was de mediane duur van respons 7,1 maanden met tislelizumab versus 4,0 maanden met chemotherapie. Graad 3 of hoger treatment-related adverse events werden gezien in 18,8% van de patiënten in de tislelizumabgroep versus 55,8% van de patiënten in de chemotherapiegroep.

De onderzoekers concluderen dat tislelizumab vergeleken met chemotherapie als tweedelijns behandeling voor gevorderd of metastatisch ESCC resulteerde in langere OS onder alle patiënten en in de PD-L1+ populatie.

1.Shen L, Kato K, Kim S-B et al. Tislelizumab versus chemotherapy as second-line treatment for advanced or metastatic esophageal squamous cell carcinoma (RATIONALE-302): a randomized phase III study. J Clin Oncol 2022; epub ahead of print

Summary: The multinational phase 3 RATIONALE-302 study found longer OS with tislelizumab compared with investigator’s choice chemotherapy for advanced/metastatic ESCC after progression on first-line systemic therapy. The safety profile of tislelizumab was more favorable than that of chemotherapy.