De behandeling van maligniteit-geassocieerde veneuze trombo-embolie (VTE) vormt een uitdaging omdat de patiënten een verhoogd risico hebben van zowel recidiverend VTE als van majeure bloeding. Laag moleculair gewicht heparine (LMWH) is de standaard-behandeling voor deze patiënten, maar vereist dagelijkse injecties. Directe orale anticoagulanten worden gebruikt voor VTE in patiënten zonder maligniteiten. De multinationale non-inferioriteitsstudie Hokusai onderzocht de werkzaamheid en veiligheid van de orale factor Xa-remmer edoxaban voor VTE in patiënten met maligniteiten. Prof. Gary Raskob (University of Oklahoma, Oklahoma City) presenteert de studie vandaag tijdens de Late Breaking Abstracts sessie van de ASH Annual Meeting in Atlanta.¹

De studie werd uitgevoerd in 114 centra in dertien landen. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar oraal edoxaban 60 mg eenmaal daags (na een inloop van vijf dagen LMWH) of subcutaan dalteparine. De patiënten kregen deze behandelingen gedurende twaalf maanden. De studie-hypothese was dat edoxaban niet-inferieur zou zijn aan dalteparine voor het primaire eindpunt, een composiet van recidiverend VTE en majeure bloeding tijdens de twaalf maanden behandeling. Dit primaire eindpunt werd gezien in 12,8% van de patiënten in de edoxaban-arm versus 13,5% van de patiënten in de dalteparine-arm (p=0,0056 voor non-inferioriteit). In de edoxaban-arm werden vergeleken met de dalteparine-arm minder recidiverende VTEs gezien (risicoverschil -3,8%) maar meer majeure bloedingen (risicoverschil + 3,1%). Het optreden van categorie 3 en 4 majeure bloedingen was gelijk in beide armen (twaalf patiënten in elk van de twee armen).

De onderzoekers concluderen dat twaalf maanden oraal edoxaban niet-inferieur is aan subcutaan dalteparine voor VTE in patiënten met maligniteiten.

1.Raskob GE et al. ASH Annual Meeting 2017; abstr. LBA-6