Prof. Claudia Kuehni (Universiteit van Bern) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van oorzaak-specifieke lange-termijn mortaliteit in Zwitserse overlevers van kanker tijdens de jeugd. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in het International Journal of Cancer.¹ De onderzoekers includeerden alle Zwitsers die tussen 1976 en 2008 voor de leeftijd van vijftien jaar een kankerdiagnose kregen, en tenminste vijf jaar overleefden. Ze volgden deze personen tot eind 2012, en vergeleken de mortaliteit en de doodsoorzaken met die van de algemene Zwitserse bevolking.

De studie includeerde 3965 overlevers met een follow-up van 49.704 persoonsjaren. Van de deelnemers overleden tijdens de follow-up 246 (6,2%); elfmaal zoveel als verwacht op basis van de mortaliteit in de algemene bevolking (SMR 11). De mortaliteit was vooral hoog voor respiratoire ziekten (SMR 14,8), ziekten van de circulatie (SMR 12,7), en tweede maligniteiten (SMR 11,6).

Het patroon van oorzaak-specifieke mortaliteit verschilde voor verschillende primaire maligniteiten, en veranderde met de tijd na de diagnose. In de eerste tien jaar na vijf-jaars overleving was 78,9% van de excess mortaliteit toe te schrijven aan recidief van de oorspronkelijke maligniteit (absolute excess risk 46,1). Vijfentwintig jaar na de diagnose werd slechts 36,5% veroorzaakt door recidief (AER 9,1); 21,3% door tweede maligniteiten (AER 5,3); en 33,3% door ziekten van de circulatie (AER 8,3).

De onderzoekers concluderen dat overlevers van kanker tijdens de jeugd gedurende tenminste dertig jaar na de diagnose een verhoogde mortaliteit hebben, met een toenemend aantal sterfgevallen als gevolg van late toxiciteiten van de behandeling.

1.Schindler M, Spycher BD, Ammann RA et al. Cause-specific long-term mortality in survivors of childhood cancer in Switzerland: a population-based study. Int J Cancer 2016; epub ahead of print