De incidentie van melanoom is verhoogd in patiënten met de ziekte van Parkinson (PD), en vice versa. De genetische link tussen beide aandoeningen wordt niet goed begrepen. PARK2 is een tumorsuppressorgen, dat vaak gemuteerd is in yonug onset PD. Prof. Nadem Soufir (Hôpital Bichat Claude Bernard, Parijs) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de rol van PARK2 in predispositie voor en progressie van melanoom. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in het Journal of the National Cancer Institute.¹

De onderzoekers voerden PARK2 gene dosage analyse uit in 512 melanoompatiënten en 562 ‘gezonde controlepatiënten’. Ze vonden kiemlijn PARK2-mutaties in 25 melanoompatiënten versus slechts vier controlepatiënten (OR 3,95; 95%-bti 1,34-15,75). Ze zagen ook PARK2 copy number variations in 60% en loss of heterozygosity in 74% van sporadische primaire tumoren. De onderzoekers zagen expressie van PARKIN-eiwit in melanocyten maar niet in de meeste onderzochte melanoomcellijnen, en deze expressie nam af na transformatie van melanocyten door oncogeen NRAS. Re-expressie van PARKIN in melanoomcellijnen resulteerde in drastische verlaging van de proliferatie, en remming van PARKIN in melanocyten leidde tot toename van de proliferatie.

De onderzoekers concluderen dat PARK2 een belangrijke rol speelt in predispositie voor en progressie van melanoom. Dit zou de epidemiologische associatie van PD en melanoom kunnen verklaren.

1.Hu H-H, Kannengiesser C , Lesage S et al. PARKIN inactivation links Parkinson’s disease to melanoma. J Natl Cancer Inst 2015; epub ahead of print