In de CALGB/Alliance 40603-studie zijn 443 patiënten met operabel stadium 2 of 3 triple-negatief mammacarcinoom geïncludeerd. De patiënten werden gerandomiseerd naar toevoegen van carboplatin of bevacizumab aan standaard neoadjuvante chemotherapie (paclitaxel, doxorubicine en cyclofosfamide). Het primaire eindpunt van de studie was pathologisch complete respons. Eerder is gepubliceerd dat pCR in borst en in borst/axilla verbeterde door zowel toevoeging van carboplatin als door toevoeging van bevacizumab. Dr. William Sikov (Brown University, Providence RI) presenteerde op het San Antonio Breast Cancer Symposium de impact van het bereiken van pCR in borst op de gebeurtenisvrije en de overall overleving in CALGB/Alliance 40603.¹

De mediane follow-up was 39 maanden (range 28-66 maanden). Tijdens de follow-up werden 110 EFS-gebeurtenissen en 77 OS-gebeurtenissen gezien. Na drie jaar was de overall EFS 74,1% en de OS 83,2%. De 231 patiënten met pCR hadden een drie-jaars EFS van 84,8%; de 212 patiënten zonder pCR hadden een drie-jaars EFS van 61,8% (HR 0,33; 95%-bti 0,22-0,50). De HR van OS voor pCR versus non-pCR was 0,28 (95%-bti 0,17-0,46).

De onderzoekers concluderen dat het bereiken van pCR na neoadjuvante chemotherapie in patiënten met TNBC geassocieerd is met betere EFS en OS. De studie had niet voldoende statistische power om de impact van toevoeging van carboplatin of bevacizumab aan de neoadjuvante chemotherapie op deze eindpunten te bepalen.

1.SABCS 2015; abstr. S2-05