De fase 3-studie GOG-0218 liet zien dat toevoegen van bevacizumab aan frontline chemotherapie voor stadium III of IV ovariumcarcinoom resulteerde in significante verbetering van de progressievrije overleving maar niet van de overall survival. Prof. Michael Birrer (Massachusetts General Hospital, Boston) en collega’s hebben een exploratieve analyse uitgevoerd van kandidaat-biomarkers voor bevacizumab-profijt in GOG-0218. Ze publiceren de analyse online in het Journal of the National Cancer Institute.¹


GOG-0218 randomiseerde patiënten met stadium III of IV ovariumcarcinoom naar zes cycli chemotherapie met placebo of bevacizumab, gevolgd door single-agent placebo of bevacizumab. Biomarkers konden geëvalueerd worden in 980 deelneemsters (78,5% van de ITT-populatie) met voor de gehele populatie representatieve baseline-kenmerken en uitkomsten. De analyse liet geen prognostische of predictieve associaties zien voor VEGFR-2, neurofiline-1, of MET. Hogere microvessel-dichtheid (MVD, bepaald met CD31) had predictieve waarde voor PFS en OS. De PFS-HR voor bevacizumab versus placebo was 0,40 voor hoge MVD versus 0,80 voor lage MVD (p voor interactie 0,003). De OS-HR voor bevacizumab versus placebo was 0,67 voor hoge MVD versus 1,10 voor lage MVD (p voor interactie 0,02). Tumor VEGF-A was niet predictief voor PFS maar mogelijk wel predictief voor OS, bij gebruik van derde-kwartiel afsnijwaarde voor hoge VEGF-A expressie.

De onderzoekers concluderen dat deze retrospectieve tumorbiomarker-analyses een positieve associatie suggereren tussen dichtheid van vasculaire endotheelcellen en tumor VEGF-A niveaus en werkzaamheid van bevacizumab in ovariumcarcinoom.

1.Bais C, Mueller B, Brady MF et al. Tumor microvessel density as a potential predictive marker for bevacizumab benefit: GOG-0218 biomarker analyses. J Natl Cancer Inst 2017; epub ahead of print